Ελληνικά πετρέλαια - Suite

«… δεῖ δὲ χρημάτων, καὶ ἄνευ τούτων

οὐδὲν ἔστι γενέσθαι τῶν δεόντων.»

Δημοσθένης

Α΄ Ολυνθιακός Λόγος, 349 π.Χ.

«…αν μας υποδουλώσουν οικονομικά,

το εθνικό μας θέμα θα πάει σε άλλα χέρια

και ο λαός μας θα αναζητήσει πατρίδες αλλού.»

Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος Β΄

Δήλωση, Ιανουάριος 2007

Συνεχίζω. Ο κ Παπανδρέου, σημερινός πρωθυπουργός της Ελλάδος, αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, έκανε δηλώσεις περί περιορισμού της εθνικής μας κυριαρχίας. Η δανειακή σύμβαση και το μνημόνιο δεν υπήρχαν τότε. Την ίδια χρονική περίοδο, και περιφερόμενος ανά τον πλανήτη, δήλωνε ότι η Ελλάδα είναι ένα διεφθαρμένο κράτος, στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Στη συνέχεια μας οδήγησε στο ΔΝΤ, υπέγραψε τη δανειακή σύμβαση και αποδέχτηκε παραίτηση από τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα. Έκτοτε, η χώρα τελεί υπό μνημονιακή κατοχή. Και ως υποδουλωμένη οικονομικά, φαντάζει εύκολο θύμα στα διεθνή αρπακτικά.

Σημαίνουν τα παραπάνω ότι ο κ Παπανδρέου είναι προδότης; Ή τουλάχιστον, ότι δρα κατά των εθνικών συμφερόντων; Δι’ εμέ, όχι. Τα παραπάνω είναι λάθος πολιτική, αλλά όχι προδοσία. Το τελευταίο το υποστηρίζω για όλες τις μέχρι τώρα πράξεις του κ Παπανδρέου, με εξαίρεση την υπογραφή της δανειακής σύμβασης, στην οποία παραιτηθήκαμε από τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα. Και για την υπογραφή αυτή όμως, είμαι έτοιμος να ακούσω την δικαιολογία ότι τότε βρέθηκε χωρίς άλλη επιλογή. Είπα να ακούσω, όχι να δεχτώ.

Η Ιστορία των Ελλήνων θα αποφασίσει οριστικά κάποια στιγμή πως θα χαρακτηρίσει τον κ Παπανδρέου και την πολιτική του. Χωρίς να λάβει υπόψη βέβαια, φήμες και σενάρια, αλλά αποτελέσματα.

Επί του προκειμένου. Διαβάζω στο πρωτοσέλιδο της σημερινής «Νίκης» (30 Δεκεμβρίου), ότι ο κ Παπανδρέου στις 6 και 7 Ιανουαρίου 2011 θα βρεθεί στην Τουρκία. Η εφημερίδα συνεχίζει, αναφέροντας «φήμες» ότι εκεί θα υπογράψει συνθήκη με την οποία η Ελλάδα θα απεμπολεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα για Ίμια και Καστελόριζο. Καταλαβαίνετε τώρα, τι θέλω να πω. Όπως και να το επενδύσουν αυτό επικοινωνιακά οι προπαγανδιστές. Όπως και να το διατυπώσουν. Γκρίζες ζώνες ή συνεκμετάλλευση. Αν η Ελλάδα στερηθεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα σε «μια σπιθαμή χερσαίας ή θαλάσσιας περιοχής», ο κύβος ερίφθει! Τότε, η Ιστορία των Ελλήνων θα γράψει δίπλα από το όνομα του κ Παπανδρέου έναν χαρακτηρισμό. Προδότης. Τίποτα άλλο.

Αλλά πάντα, θέλω να ελπίζω. Επί του παρόντος, απλώς σημειώνω σκέψεις και αναμένω.

Μιλώντας για πετρέλαια θέλω να γράψω μερικά ενσταντανέ από τις πράξεις των ηγετών της Μέσης Ανατολής. Αλλά αυτά κάποια άλλη στιγμή. Συνέλληνες, όπου γης, καλή χρονιά. Καλή χρονιά σε όλο τον κόσμο. Με αγάπη._

Ελληνικά πετρέλαια

Χάρτης ΑΟΖ Νοτιοανατολικής Μεσογείου (Πηγή: http://www.arxaiaithomi.gr/?p=28145)

Διάβασα την ανοιχτή επιστολή των κκ Βασίλειου Μαρκεζίνη και Θεόδωρου Καρυώτη στο Βήμα, της Δευτέρας 27 Δεκεμβρίου. Στοιχεία της επιστολής είχαν ήδη ανακοινωθεί παλαιότερα, μέσω συνέντευξης του κ Καρυώτη στο δημοσιογράφο κ Λάμπρο Παπαντωνίου. Η συνέντευξη είχε δημοσιευθεί  αποκλειστικά στο ηλεκτρονικό περιοδικό «Νοιάζομαι», στις 2 Ιανουαρίου 2009. Στο τέλος, δίνω λινκς για την επιστολή και τη συνέντευξη.

Αναφέρω εν συντομία τρία βασικά θέματα, τα οποία ξεκαθαρίζονται στα παραπάνω κείμενα, επιστολή και συνέντευξη.

Πρώτον. Μελέτες που έγιναν από αμερικανικές εταιρείες δείχνουν ότι υπάρχουν μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου και πετρελαίου στο τρίγωνο Καστελόριζου-Κρήτης-Κύπρου. Τα κοιτάσματα αυτά βρίσκονται στα χωρικά ύδατα Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου.

Δεύτερον. Τα τελευταία 25 χρόνια, στο διεθνές δίκαιο τα υδάτινα σύνορα μεταξύ των κρατών καθορίζονται με βάση την έννοια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), [Exclusive Economic Zone (EEZ)]. Με βάση την ΑΟΖ, η Τουρκία δεν έχει δικαιώματα στα κοιτάσματα αυτά. Κομβικό ρόλο σε αυτό παίζει το Καστελόριζο. Ειδικά για το Καστελόριζο, η Τουρκία θέλει να αγνοηθεί κατά τον καθορισμό των θαλάσσιων συνόρων της με την Ελλάδα (βλέπε χάρτη). Προφανώς, η Τουρκία το θέλει αυτό για να αποκτά και αυτή δικαιώματα στα κοιτάσματα.

Τρίτον. Η Ελλάδα δεν έχει μέχρι τώρα επισήμως ζητήσει τον καθορισμό ΑΟΖ, με καμία γείτονα χώρα της. Η Κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή είχε αρχίσει επαφές με τη Λιβύη και την Αίγυπτο για οριοθέτηση της ΑΟΖ μαζί τους. Η ανταπόκριση Λιβύης και Αιγύπτου ήταν θετική. Κατά την εκτίμηση του κ Καρυώτη, ο σκοπός της κυβέρνησης Καραμανλή ήταν η Ελλάδα να δημιουργήσει ΑΟΖ σε όλες τις θαλάσσιες περιοχές της, εκτός από την περιοχή του Αιγαίου Πελάγους, ώστε να φέρει σε δύσκολη διαπραγματευτική θέση την Τουρκία. Η Τουρκία θα μπορούσε να εξαναγκαστεί στον καθορισμό ΑΟΖ με την Ελλάδα και μέσω προσφυγής στο δικαστήριο της Χάγης.

Αυτά. Προφανώς κανείς θα σκεφτεί: Ό,τι και να λένε οι νόμοι, η «μικρή Ελλαδίτσα» πώς μπορεί να διεκδικήσει το δίκιο της; Το ερώτημα αυτό σα να θέλουν να προλάβουν οι κκ Μαρκεζίνης-Καρυώτης, όταν στην αρχή της επιστολής τους αναφέρονται στο παράδειγμα της Κύπρου. Η Κύπρος «δια μονομερούς δηλώσεως», αναφέρουν, δημιούργησε ΑΟΖ το 2004. Τότε Πρόεδρος Κύπρου, ο αείμνηστος ευπατρίδης Τάσος Παπαδόπουλος. Οι Μαρκεζίνης-Καρυώτης χαρακτηρίζουν ηγετική, την κίνηση αυτή του Προέδρου Παπαδόπουλου. Αλλά επιτρέψτε μου να σημειώσω, ο αείμνηστος Πρόεδρος έχει ήδη καταξιωθεί στις καρδιές όλων των Ελλήνων ως αναμφισβήτητος ηγέτης.

Το εν κατακλείδι ερώτημα λοιπόν, είναι αν υπάρχει κάποιος Τάσος Παπαδόπουλος στην ηγεσία της Ελλάδος, σήμερα; Απάντηση σε αυτό, από τα κείμενα των Μαρκεζίνη-Καρυώτη, δε ξέρω αν προκύπτει.

Θα επανέλθω με τη δική μου άποψη σχετικά, περί της σημερινής μας ηγεσίας. Θα αναφερθώ και σε ένα παράδειγμα ηγέτη από τον Αραβικό κόσμο. Αλλά αυτά, μια άλλη μέρα.

Links

Θεόδωρος Καρυώτης. Η αποκλειστική οικονομική ζώνη λύνει τα προβλήματα στο Αιγαίο. Συνέντευξη στο Λάμπρο Παπαντωνίου, Νοιάζομαι, 2 Ιανουαρίου 2009, http://www.noiazomai.net/aoz_kariotis.html

Βασίλειος Μαρκεζίνης και Θεόδωρος Καρυώτης. Η τραγωδία του Καστελόριζου. Ανοιχτή Επιστολή, Βήμα, 27 Δεκεμβρίου 2010, http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=374845&dt=27/12/2010

Δελτία ειδήσεων

Αυτά που ακούμε στα ελληνικά δελτία ειδήσεων θα κάνουν και τους παππούδες να βγουν με πλακάτ «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι»!

Παραθέτω δύο δείγματα από το χτεσινό δελτίο. Ευθυμείτε!

Το πρόγραμμα της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας κολλάει στην απελευθέρωση των «κλειστών επαγγελμάτων». Ειδικά στους συμβολαιογράφους. Μας δείχνουν σπέσιαλ ρεπορτάζ σχετικά. Το γαυγιστήρι του ΠΑΣΟΚ στο δελτίο του Mega, αναφέρομαι στον artifact-χειμαρρώδη κ Καψή, ρίχνει ένα δικανικό, όπου εξηγεί το απαράδεκτο της περιπτώσεως.

Για να δω τον κ Καψή, πρώτο παράθυρο-πίστα στο δελτίο, να τα λέει αυτά, καταλαβαίνω ότι ο ίδιος ο κ Πρωθυπουργός «έδειξε προσωπικό ενδιαφέρον». Ειδικά για τους συμβολαιογράφους! Τι συμβαίνει με αυτούς; Άκουσον-άκουσον «κληρονομούν το αρχείο τους στα παιδιά τους». Πράγματι, διαπιστώθει ότι κατά 10% οι σημερινοί συμβολαιογράφοι είναι παιδιά συμβολαιογράφων!

Όταν αυτά τα διατάζει ο κ Παπανδρέου, ο τρεις γενιές νεώτερος, και τα σπικάρει ο κ Καψής, ο επίσης τρεις γενιές νεώτερος, τι να προσθέσω εγώ ο κακομοίρης;

Την ίδια στιγμή που το πρόβλημα της ανεργίας θα λυθεί, αφού όλοι οι άνεργοι θα μπορούν ελεύθερα να γίνουν συμβολαιογράφοι, δέστε τι γίνεται στα νοσοκομεία.

Νοσηλευτής, εργαζόμενος σε μονάδα ψυχοκινητικής αποκατάστασης, πέθανε στη διάρκεια της βάρδιάς του. Ο θάνατός του «έγινε αντιληπτός» την επόμενη μέρα, όταν ήρθε ο αντικαταστάτης του. Δηλ. κατά τη διάρκεια της βάρδιας, ο ατυχής νοσηλευτής ήταν απολύτως μόνος! Τα λέγαμε στις 20 Δεκεμβρίου. Γιατρός, καθαρίστρια, τραπεζοκόμος, θυρωρός, φύλακας δεν προβλέπονται!

Οπότε ρε κύριοι πολιτικοί, πού πήγε η τρύπα στα οικονομικά των νοσοκομείων; Στις κατασκευαστικές εταιρείες, στους προμηθευτές, στους κομματικούς σας ντερβέναγες των «διοικητικών συμβουλίων», και φυσικά, στους «τοπικούς» βουλευτάς που μεσολάβησαν, και τους «αρμοδίους» υπουργούς που ενέκριναν. Ναι; Τιμωρήθηκε κανείς; Και το καλύτερο: Σταμάτησε αυτή η «πολιτική»;

Εθνικά πωλητήρια

Μέσα του περασμένου Ιουνίου. Είχαν αρχίσει οι καλοκαιριάτικες ζέστες. Τα λέγαμε με φίλο, σε σουβλατζίδικο-συμπατριώτη (επιχειρηματίας παρακαλώ), επί της Πανεπιστημίου. Ο φίλος είναι ο Παναγιώτης, πρώην επάγγελμα, καθηγητής μαθηματικών (διάβαζε συνταξιούχος), και «καρα»-δεξιός! Πειραζόμαστε πάντα όταν βρισκόμαστε.

Η συζήτηση περί των «εθνικών πωλητηρίων», για τα οποία είχαμε διαβάσει σε γαλλικές εφημερίδες. Στο διαδύκτιο, σε ελληνικά blogs, είδαμε ότι αυτά που υπονοούσε η Le Monde, τα έλεγαν καθαρότερα αγγλικές και γερμανικές εφημερίδες. Άνθρωποι της κυβέρνησης έχουν δήθεν αρχίσει παζάρια για ξεπούλημα ελληνικής γης. Πτωχεύουν τεχνητά την Ελλάδα για να την πουλήσουν. Έχει αρχίσει η διαδικασία εκποίησης και ελληνικά νησιά έχουν ήδη βγει στο σφυρί, λένε! Όλα αυτά μαζί με σχόλια ότι οι διεφθαρμένοι έλληνες πολιτικοί, τώρα που δεν θα μπορούν να δανείζονται, για να υπάρχει χρήμα να κλέβουν, είναι αποφασισμένοι να ξεπουλήσουν νησιά και παραθαλάσσια.

Είμαι για άσχετο λόγο ανεβασμένος. Παρακολουθώ κυνικά τη συζήτηση (αμαρτία εξομολογούμενη!). Υπερβολές, σαχλαμάρες και τι ξέρουν οι φαφλατάδες γάλλοι; Αρχίζω τον Παναγιώτη στα μπινελίκια, που ξέρω ότι τον φτιάχνουν. Δεξιοχαμούρα, αιμορουφήχτρα, κρυφο-χουντοβασιλικό και τα τοιαύτα. Και ο Παναγιώτης παίρνοντας το σοβαρό του, με καρφώνει στα μάτια, και καταλήγει «να δεις που αυτοί (εννοεί την ελληνική κυβέρνηση), είναι βαλτοί για να κάνουν κακό».

Εχτές, ανήμερα των Χριστουγέννων, ανακοινώθηκαν στα δελτία ειδήσεων τα «εθνικά πωλητήρια». Πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού, Μαρίνα Βουλιαγμένης, Σκοτίνα Πιερίας, Αφάντου Ρόδου στο σφυρί! Στα μουλωχτά, με την απειλή της χρεοκοπίας, με τα φούμαρα της κρισολογίας, με απειλές απολύσεων, με μειώσεις μισθών και συντάξεων, χωρίς πολλές-πολλές κουβέντες επί των διαδικαστικών, με τη διαδικασία του επείγοντος, η Ελλάς εκποιείτε!

Θυμώνω. Και ξανά σε αυτά που ακούστηκαν στη Βουλή στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό. Κανέλλη και Καμένος. Τους παρακολουθώ και τους δύο με μεγάλη προσοχή, κάθε φορά που μιλάνε. Εύγε τους, είναι Πατριώτες. Τους χαίρομαι και τους θαυμάζω. Όταν έχεις στο κύτταρό σου την Ελλάδα, σε όποιο κόμμα και να βρίσκεσαι, λάμπεις. Έχω στο τέλος λινκς των ομιλιών τους, όπως τις βρήκα ανεβασμένες αλλού.

Θέλω να φωνάξω όσο πιο δυνατά μπορώ. Κάτω τα χέρια από την Ελλάδα. Κανένας πατριώτης δεν νομιμοποιεί κανέναν να εκποιήσει ούτε μια σπιθαμή ελληνικής γης, με οποιοδήποτε πρόσχημα. Δεν με ενδιαφέρει αν η κρίση σας είναι πραγματική ή όχι. Δεν με ενδιαφέρει αν θα μου κόψετε το μισθό ή τη σύνταξη. Δεν με φοβίζει η φτώχια. Αν τολμήσετε να προδώσετε, μαύρο φίδι που σας έφαγε!

Χαιρετίζω τον αγωνιστή Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο. Άξιος! Άξιος συνεχιστής, ανδρών επιφανών. Πού διαφωνείτε ρε πολιτικάντηδες, με αυτά που είπε στο Χριστουγεννιάτικο μήνυμά του, ο Αρχιεπίσκοπος; Αν έχετε άλλη γνώμη, πέστε την. Τα μεσοβέζικα περί υπερέβην των καθηκόντων του και «έπρεπε να μιλήσει μόνο για την αγάπη και για τις χρονιάρες μέρες», αφήστε τα. Δεν θα υποδείξετε εσείς στον Αρχιεπίσκοπο, τι θα λέει. Το μόνο που καταλαβαίνω όταν ακούω τέτοια είναι ότι «έχετε λερωμένη τη φωλιά σας».  

 

Links

Λιάνα Κανέλλη. Ομιλία στη Βουλή – Συζήτηση για τον Προϋπολογισμό, Δεκέμβριος 2010. http://wp.me/pYyB8-8n

Πάνος Καμμένος. Ομιλία στη Βουλή – Συζήτηση για τον Προϋπολογισμό, Δεκέμβριος 2010.  http://ksipnistere.blogspot.com/2010/12/blog-post_7443.html

Καλά Χριστούγεννα

Μένω στο κέντρο της Αθήνας, το πολύ κέντρο. Άλλοτε, σχεδόν καθημερινά κατέβαινα με τα πόδια ως την Ομόνοια. Τελευταία το αποφεύγω. Όχι γιατί έχει καταντήσει όπως ξέρομε όλοι, αλλά γιατί έχω "βαρύνει ψυχολογικά". Τα χρόνια βλέπετε!

Χτες, προπαραμονή Χριστουγέννων, σουλατσάρισα στα γνωστά λημέρια. Η Αθήνα πάντα με ευχαριστεί. Την αισθάνομαι σα μάνα. Όπως και να τη δω την αγαπάω.

Ξεκίνησα λίγο μετά της 12 το μεσημέρι. Ε ναι, καλοπερασάκιας! Είχα ραντεβού με έναν πρώην συμμαθητή μου. Το συμμαθητής ακούγεται αστείο στην ηλικία μας, αλλά έτσι το λέμε μια ζωή.

Συναντηθήκαμε σε ένα στέκι, επί της Ιπποκράτους. Τουρ στα βιβλιοπωλεία. Κατηφορίσαμε. Στάση σε γνωστό χαρτοπωλείο. Έψαχνα ένα συγκεκριμένο καλεντάρι, για το 2011. Και μετά Αιόλου. Γεύμα σε πέριξ «λαϊκό» εστιατόριο. Ο Θοδωράκης (ο συμμαθητής μου) χτύπησε μπακαλέο σκορδαλιά. Εγώ τσιγαριστές σουπιές με σπανάκι. Πήραμε και ο ένας απ’ τον άλλον. Ναι, και από ένα ποτηράκι κόκκινο χύμα.  Όλα καλά. Και μετά ανηφορίσαμε. Στη στάση «Πανεπιστήμιο» χωρίσαμε με το Θοδωράκη, για να πάρει το μετρό. Εγώ επέστρεψα σπίτι με τα πόδια.

Δεν έχω να πω τίποτα για την πόλη που να μην το ξέρετε, οπότε σιωπώ.

Για τους ανθρώπους θέλω να μιλήσω. Όσοι δεν έδειχναν φτωχοί, έδειχναν φοβισμένοι από τη φτώχια. Καταχνιά. Σαν η φτώχια να απλώνει το κοκκαλιάρικο χέρι της μέσα στο στήθος σου, να πιάνει την καρδιά σου και να στην παγώνει.  Και οι μετανάστες, σίγουρα σε πάρα πολύ χειρότερη κατάσταση. Αυτοί έχουν να αντιμετωπίσουν και εμάς, με τις φοβίες μας.

Θυμάμαι ένα στιγμιότυπο, γύρω στα δεκαπέντε χρόνια πριν. Εκτός Αθηνών. Σε λαϊκή ψαραγορά μεγάλης πόλης της Βόρειας Ελλάδος. Διέσχιζα, περπατώντας σημειωτόν από την πολυκοσμία. Βρίσκομαι δίπλα από τις κασέλες ενός ψαροπωλείου και έχω κυριολεκτικά κολλήσει. Ο κόσμος είναι τσούρμο. Μπροστά στο ψαροπωλείο στέκεται μια κυρία. Τότε, δε θυμάμαι να προσδιόρισα την ηλικία της, αλλά με τα χρόνια την έχω τοποθετήσει στα 35-40. Φοράει μάλλον καπαρντίνα σκούρα μπλε, λίγο ξεβαμμένη. Σίγουρα μαντίλι. Δείχνει ένα ψάρι στον ψαροπώλη. Είναι ένα μικρό γριβάδι. Το γριβάδι ή πεταλούδα, είναι το φθηνότερο από τα λιμνόψαρα που μπορείς να βρεις στην αγορά (όσους νοτιοελλαδίτες έχω ρωτήσει δεν το ξέρουν). Ο ψαροπώλης  παίρνει το ψάρι και το βάζει στη ζυγαριά. Δεν ακούω το διάλογο αλλά προφανώς, της λέει την τιμή. Το ψάρι είναι μικρότερο του μισού κιλού και η τιμή στην κασέλα λέει 40 δραχμές, το κιλό. Η κυρία ανοίγει το πορτοφόλι της και δείχνει να μετράει κάποια ψιλά. Στρέφεται και μιλάει στον ψαροπώλη. Αυτός με αγανακτισμένο ύφος της γνέφει όχι. Η κυρία κλείνει το πορτοφόλι της και αμέσως αρχίζει να απομακρύνεται. Προσπαθώ να πλησιάσω τον ψαροπώλη. Τον φτάνω. Τον ρωτάω τι ήθελε η κυρία. Μου λέει μορφάζοντας: «να της κόψω το μισό ψάρι». Πάγωσα. Φτώχια!

Η φτώχια υπήρχε πάντοτε. Αλλά, ο μέσος Έλληνας την είχε ξεχάσει. Τώρα φαίνεται ότι του ξαναχτυπά την πόρτα. Έτσι είναι η κατάσταση. Τι να κάνουμε;

Τουλάχιστον να μη χάσουμε την ανθρωπιά μας, αδέλφια. Και κυρίως, να αγαπάμε τον άνθρωπο. Όποιος και αν είναι αυτός. Όποιος, είπα. Αυτό είναι το μείζον. Και κατά το δυνατόν να βοηθάμε. Και όποιος βοηθάει χωρίς να του είναι δυνατόν, αυτός είναι ο αξιότερος.

Μακάρι ο καλός Θεούλης να στάξει λίγες σταγόνες βάλσαμο σε κάθε πονεμένη καρδούλα, σήμερα. Και κάθε μέρα.

Καλά Χριστούγεννα Έλληνες. Καλά Χριστούγεννα μετανάστες. Καλά Χριστούγεννα φτωχολογιά. Με αγάπη._

Εν Αθήναις!

Ξημερώματα Πέμπτης 23 Δεκεμβρίου, υπερψηφίστηκε ο προϋπολογισμός του 2011, χωρίς εκπλήξεις. Ψήφισαν «ναι σε όλα» μόνο οι εναπομείναντες κυβερνητικοί βουλευτές, ήτοι 156. Ψήγμα αισιοδοξίας ότι οι ανεξάρτητοι βουλευτές, οι οποίοι έχουν αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ (Δημαράς, Σακοράφα, Οικονόμου και Παπαχρήστος) ψήφισαν «όχι σε όλα». Κατά τα άλλα, αυτά που ξέραμε, δηλ. Νέο-Ελληνική Βουλή!

Ο μνημονιακός πρωθυπουργός περιχαρής, διατυμπάνισε: «Το 2012 θα μπούμε σε τροχιά ανάπτυξης και το 2013, απαλλαγή απ' το Μνημόνιο! Τα επώδυνα μέτρα είναι πίσω μας πια». Να θυμίσω ότι τις χρονιές 2012-2013, η Ελλάδα θα πρέπει να δανειστεί περί των 60 δισεκατομυρίων ευρώ μόνο για την «εξυπηρέτηση του χρέους». Ο νοών νοείτω, αλλά που να βρεθεί ο νοών;

Πολλά τα τραγελαφικά κατά τη συζήτηση, θα σημειώσω μόνο ένα, το οποίο δε βλέπω να το έχει προσέξει κανένας (όχι ότι θα έπρεπε).

Ο δήθεν κ Ραγκούσης είπε ότι η Κυβέρνηση έθεσε το ερώτημα: «θα πάρουμε εμείς, το βάρος στις πλάτες μας ή θα το φορτώσουμε στα παιδιά μας, γνωρίζοντας ότι θα καταρρεύσουν;». Συνέχισε λέγοντας ότι «στο ερώτημα εμείς ή τα παιδιά μας, είπαμε εμείς».

Τι να πεις στον κ Ραγκούση; Μα αν λέγατε «εμείς» κ Ραγκούση, έπρεπε να πείτε στοπ στα δανεικά και να τα βγάλετε πέρα. Δεν έχετε καταλάβει ότι δανειστήκατε το αίμα των παιδιών μας και προδώσατε την εθνική ανεξαρτησία; Ποιο παιδί μας θα έχει ελπίδα εργασίας, όπως την ξέραμε; Ευρωπαϊκών αποδοχών, όπως μας υποσχόσασταν; Δυνατότητας πρόσληψης στο Δημόσιο; Μόνιμη δουλειά; Επιτέλους, ντροπή.

Αλλά να ξεφύγω λίγο από τη Βουλή με δυο «μικροπολιτικά» ενσταντανέ, που νομίζω ότι δίνουν το χρώμα της πολιτειακής παρακμής μας. Ευθυμείτε!

Κεντρικό δελτίο ειδήσεων Mega (21 Δεκεμβρίου). Ριάλιτι βουλευτή ΠΑΣΟΚ, ο οποίος από το δελτίο και κλαψουρίζοντας ζητούσε «να δεχτεί ο Πρωθυπουργός να τον συναντήσει»! Ο κ Πρετεντέρης τον αβαντάριζε με «ρητορικές» ερωτήσεις. Εξαιρετικό. Μετά από αυτό βλέπω δίδυμο Πάνιας-Πρετεντέρη και έχει ο Θεός για τη συνέχεια!

Άρθρο κ Χατζηνικολάου στο real.gr (20 Δεκεμβρίου). Δέκα «διαμαρτυρόμενοι» βουλευτές ΠΑΣΟΚ απαιτούν: «Πρέπει να μας ακούν. Να μη μας φοβούνται, αλλά να μας ακούν». Έλεος και πάλι έλεος! Το πρόβλημα κύριοι «δέκα» δεν είναι αν «σας» φοβούνται, το πρόβλημα είναι ότι «τους» φοβάστε._

Κάτω τα χέρια από το Σύνταγμα

«Η τήρηση του Συντάγματος
επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων,
που δικαιούνται και υποχρεούνται να

αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον

οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη Βία»

(Σύνταγμα της Ελλάδος, άρθρο 120, παράγραφος 4)

Εχτές, 20 Δεκεμβρίου, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ Σκανδαλίδης, μιλώντας από το Βήμα της Βουλής, στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό, πρότεινε η προσεχής τροποποίηση του Συντάγματος να είναι «συντακτικού τύπου και να περιλαμβάνει  ανακατανομή των εξουσιών προς τη Βουλή». Δηλ. πρότεινε το νέο Σύνταγμα να δίνει περισσότερες εξουσίες στη Βουλή.

Λέγοντας τα παραπάνω μίλησε για τη Βουλή, η οποία είπε, σήμερα «λοιδορείται και προπηλακίζεται στους δρόμους, ως μη όφειλε». Προφανώς ήθελε να αναφερθεί στο λιντσάρισμα του κ Χατζηδάκη. Επίσης, με διάφορες ασυνταξίες και ασάφειες κατέληξε,  ότι μόνο η με αυτόν τον τρόπο ενισχυμένη Βουλή θα μπορεί να προασπίσει τη δημοκρατία, η οποία σήμερα γίνεται όλο και «πιο ολιγαρχική και ατελέσφορη». Τα τελευταία, τα μεταφέρω με επιφύλαξη και μόνο για να δώσω το κλίμα του λόγου, αφού όπως ανάφερα ο λόγος ήταν ασύντακτος, μάλλον λόγω ρητορικής αδυναμίας, την οποία ουδόλως με ενδιαφέρει να σχολιάσω.

Πουθενά στο χτεσινό λόγο του, ο κ Σκανδαλίδης δεν ανάφερε ποιες εξουσίες θέλει να δοθούν επιπλέον στη Βουλή. Να σημειώσω ότι προ ημερών ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ κ Κεφαλογιάννης ζήτησε επίσης να καταστεί «συντακτική» η Βουλή, μετά από τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, όποτε αυτές γίνουν. Επίσης, να υπενθυμίσω ότι κατά την τελευταία συνάντηση των κκ Παπανδρέου-Σαμαρά συζητήθηκε το θέμα της αναθεώρησης του Συντάγματος.

Εύκολα συμπεραίνει κανείς από τα παραπάνω, ότι «στήνεται» σκηνικό δραστικής αναθεώρησης του Συντάγματος, η οποία «υποτίθεται» θα υποστηριχθεί και πέραν της κυβερνητικής πλειοψηφίας.  

Να επεξηγήσω, ότι «συντακτική» Βουλή είναι η Βουλή η οποία είναι σε θέση να πάρει θεμελιώδεις αποφάσεις πάνω στο είδος και τη μορφή της ιδιαίτερης πολιτικής της ύπαρξης. Δηλαδή, σε μια περισσότερο «λαϊκή» απόδοση, είναι η Βουλή η οποία είναι σε θέση «να μεταβάλλει δραστικά το χαρακτήρα του πολιτεύματος»!

Και τώρα όσο πιο ήρεμα μου είναι δυνατόν, θα ήθελα κύριοι καθήμενοι επί των εδράνων της σημερινής Βουλής, να σας θέσω ορισμένα ερωτήματα. Γιατί θέτετε αυτό το ζήτημα τώρα, όπου εσείς ομολογείτε ότι δράτε υπό τον έλεγχο της Τρόικας και των δανειστών σας; Υπό αυτές τις περιστάσεις, δεν θα ήταν περισσότερο εθνικά-σώφρων να «αφήσετε ήσυχο» τουλάχιστον το Σύνταγμα;  Μήπως σας ζητήθηκαν από την Τρόικα, οι αλλαγές τις οποίες σκοπεύετε να κάνετε;  Θυμάστε το ποσοστό συμμετοχής του εκλογικού σώματος, στις τελευταίες δημοτικές εκλογές; Αυτό το ποσοστό πιστεύετε ότι σας νομιμοποιεί να κάνετε την παραμικρή συνταγματική αλλαγή;

Πρόταση: Υπό τις παρούσες συνθήκες, η όποια προτεινόμενη συνταγματική αλλαγή είναι εθνικά επιβεβλημένο να τεθεί σε λαϊκό δημοψήφισμα. Άλλως κύριοι, διαπράττετε πραξικόπημα και η Ιστορία έχει ήδη «πιάσει την πένα της» για να «σας ξεγράψει». Λάβετε θέσεις.

Ανατροπή - Deuxième partie

Θα συνεχίσω αυτά που έγραφα χτες με δύο παραδείγματα και θα καταλάβετε τι εννοώ. Θα είμαι σύντομος.

Θυμάμαι τα αγροτικά ιατρεία τις δεκαετίες του 60 και του 70. Κάθε ιατρείο εκτός του ιατρού είχε 1 μαία, 1-2 νοσοκόμες/βοηθούς, γραμματέα, κλητήρα, καθαρίστρια. Δείτε τα αγροτικά ιατρεία σήμερα. Αν πάει, για κάποιους μήνες το χρόνο, ιατρός, έστω και με πτυχίο από Ουγκάντα, οι κάτοικοι κάνουν δοξολογία. Θα μου πείτε ότι υπάρχουν ιατρεία με 2-3 οδηγούς ασθενοφόρων και άλλους 2-3 κηπουρούς, εννοείτε χωρίς γιατρό. Εδώ δεν έχω απάντηση, γιατί αυτοί οι οποίοι δημιούργησαν αυτές τις καταστάσεις δεν καταλαβαίνουν από λόγια. Εδώ η απάντηση δίνεται με πράξεις. Για το τι εννοώ, ρωτήστε τον κ Χατζηδάκη, έχω την εντύπωση ότι αυτός τώρα κάτι ξέρει.

Πανεπιστήμια! Κάποτε, ο καθηγητής εκτός των επιστημονικών συνεργατών και βοηθών είχε στην υπηρεσία του γραμματέα, κλητήρα, οδηγό, καθαρίστρια. Ξέρετε κανέναν πανεπιστημιακό δάσκαλο σήμερα να απολαμβάνει τέτοια μεγαλεία; Έχετε δει τα πανεπιστημιακά εργαστήρια; Που είναι οι παρασκευαστές; Έχει απομείνει καμία καθαρίστρια; Κανένας γραμματέας; Θα μου πείτε, τι μας λες τώρα, εδώ δεν υπάρχει συνοικισμός χωρίς το πανεπιστήμιό του. Ακριβώς, οι ίδιοι που διορίζουν τους κηπουρούς στα ιατρεία, έδωσαν και τις εργολαβίες για τα κτίρια (προμήθεια), διόρισαν και όλους τους πρώην κλακαδόρους των πολιτικών νεολαιών τους ως πανεπιστημιακούς (ρουσφέτι), και «έστησαν» το μαγαζί! Το τι υπηρεσίες προσφέρει αυτό το «μαγαζί», εδώ είμαστε και θα τα πούμε εν καιρώ!

Πηγαίνετε τώρα σε ένα υπουργείο, οποιοδήποτε. Ή σε έναν δήμο, και πάλι οποιονδήποτε. Ρωτήστε τι διευθύνσεις έχουν. Πολλοί τα έχουν βάλει και στο διαδίκτυο, ψάξτε και θα δείτε. Θα δείτε και θα τρελαθείτε! Τι διευθύνσεις πρασίνου θα ανακαλύψετε δεν περιγράφεται! Διευθύνσεις προγραμματισμού, πολιτισμού, διατήρησης της παράδοσης, τέχνης, χορού και δε συμμαζεύεται! Υπάρχει δήμος που έχει υπηρεσία οικονομικών, άλλη υπηρεσία ταμείο και άλλη υπηρεσία εισπράξεων! Έλεος!

  

Θέλω λοιπόν να καταλήξω ότι το σημερινό ελληνικό δημόσιο είναι μια κουρελού-τέρας. Κατασκευασμένο χωρίς πρόγραμμα, χωρίς γνώσεις, χωρίς όραμα. Κατασκευασμένο από δεξιούς και αριστερούς πολιτικάντηδες με μια κοινή διάθεση να κολακέψουν τη δίψα των εκφαυλισμένων πελατών-ψηφοφόρων, για μια ονειρική «état providence». Και κυρίως κατασκευασμένο, ώστε να εξυπηρετείται ο κύκλος δανείζομαι-δημοπρατώ-πάιρνω τη μίζα. Καμία πρόβλεψη για ουσία. Κλοπή, σταθερή αξία. Και φυσικά υποσχέσεις για τα πάντα, ιδίως  φρου-φρου κι αρώματα!

Ανατροπή

Είδα σήμερα την ανεβασμένη στο site του Mega, εκπομπή «Ανατροπή» του κ Πρετεντέρη, της δέκατης τρίτης Δεκεμβρίου. Οι κυρίως καλεσμένοι της εκπομπής ήταν οι κκ Μάνος, Χρυσοχοΐδης και Παπαθανασίου. Η συζήτηση είχε να κάνει, προφανώς, με το θέμα της ελληνικής οικονομίας.

Δε θα εισέρθω σε λεπτομέρειες, θέλω απλώς να κάνω ένα σχόλιο. Όχι όμως χωρίς να παραθέσω μια σύντομη γνώμη μου για τους καλεσμένους, πρώτα!

Μάνος. Τον θυμάμαι από υφυπουργό του μακαρίτη Καραμανλή. Ο κ Μάνος είναι σίγουρα έξυπνος άνθρωπος, με ιδέες, αναμφισβήτητη ορθοκρισία, καθαρότητα λόγου, και σίγουρα όταν είχε εξουσία υπήρξε αποτελεσματικός. Ξαφνιάζει με τον πλούτο των πληροφοριών που έχει. Πολλοί αυτό θα το έλεγαν γνώσεις, αλλά εγώ θέλω να το διευκρινίσω, λέω και εννοώ, πληροφορίες. Έχει περισσότερες ιδέες από γνώσεις. Όποιες γνώσεις του λείπουν δεν τις αναζητά πρωτογενώς, αλλά προσπαθεί να τις καλύψει με την εξυπνάδα και τη λογική του. Αυτό δεν είναι κατά συνθήκη κακό. Άλλωστε, αποτελεί σταθερό ελληνικό χαρακτηριστικό. Εγκυμονεί όμως κινδύνους. Ιδιαίτερα αν μιλάμε για ισχυρογνώμονα και αλαζονικό άνθρωπο. Για τα δυο τελευταία, δεν είμαι σε θέση να ξέρω αν βαρύνουν τον κ Μάνο. Οπωσδήποτε για να κλείσω, αυτό που «δεν πουλάει» εκλογικά στον κ Μάνο είναι η πιασάρικη, παλαιόθεν, «αρχοντική» απολυταρχία του.

Χρυσοχοΐδης. Τον ξέρω όσο αναγκαστικά τον ξέρουμε όλοι. Περαιτέρω, θα αποφύγω να δω το βιογραφικό του κυρίου! Και δεν θέλω να διατυπώσω χαρακτηρισμούς. Προφανώς έγινε αντιληπτό ότι αν το επιχειρούσα, οι χαρακτηρισμοί θα ήταν αρνητικοί. Θα μου πείτε ο κόσμος τον θεωρεί επιτυχημένο υπουργό κτλ. Τo δι’ εμέ, «sans commentaires».

Παπαθανασίου. Μέτριος.

Ναι, τα παραπάνω είναι ετεροβαρή ως προς τον κ Μάνο. Αλλά, αυτή είναι και η άποψή μου.

Το επί της ουσίας σχόλιό μου τώρα. Είναι καταθλιπτικό, να σκέφτεται κανείς την άγνοια γνώσης που έχουν αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι κατά καιρούς έχουν εξουσία και λαμβάνουν αποφάσεις ζωτικές, για ένα ολόκληρο κράτος. Και ναι, πιστεύω ότι δεν υποκρίνονται άγνοια για κάποιο συμφέρον, απλώς δεν γνωρίζουν. Όπως πάρα πολλοί άλλωστε, ακόμα και οι παρεμβαίνοντες συνδικαλιστές οι οποίοι υποτίθεται ότι θα έπρεπε να ξέρουν.

Ποιά είναι η επί τω προκειμένω άγνοια γνώσης; Θεωρούσαν δεδομένο ότι στην Ελλάδα, οι δημόσιοι υπάλληλοι πλεονάζουν. Λάθος. Ξέρω ότι γελάτε και νομίζετε ότι κάνω πλάκα. Όχι, από την πλευρά μου μιλάω πολύ σοβαρά, αλλά επιτρέψτε μου να διευκρινίσω. Οι δημόσιοι υπάλληλοι στη χώρα μας, ναι είναι πάρα πολλοί, αλλά σε καμία περίπτωση, δεν περισσεύουν. Το πλεονάζον στην Ελλάδα είναι το κράτος, το οποίο προσπαθεί να έχει από μια ή περισσότερες υπηρεσίες για ότι τρελό και παλαβό φανταστείτε. Ή, εν πάση περιπτώσει, έχει υπηρεσίες τις οποίες προ πολλού, όλα τα υπόλοιπα κράτη της κοινότητας, τις έχουν αφήσει να περάσουν σε ιδιώτες.

Επειδή το παραπάνω, στην πρώτη ανάγνωση μπορεί και να παρεξηγηθεί, θα έπρεπε να συνεχίσω με λίγα παραδείγματα. Για μένα όμως, η ώρα είναι ήδη προχωρημένη και θα επιθυμούσα να διακόψουμε εδώ για σήμερα και να σας καληνυχτίσω. Παρακαλώ, επιτρέψτε μου. Ίσως τα παραδείγματα αύριο, ίσως κάποια άλλη μέρα. Καλή σας νύχτα.

Βαγγέλης Παπαχρήστος

Διαβάζω σε μπλογκ συν-ελεύθερων αγωνιζόμενων: «Το επιτελείο της Κ.Ο. (επεξήγηση: εννοεί του ΠΑΣΟΚ), μέρες πριν, όπως τουλάχιστον υποστηρίζουν πηγές του ΠΑΣΟΚ, είχε πλήρη γνώση των κινήσεων του βουλευτή Πρέβεζας και ήταν πιθανό ότι στην κρίσιµη ψηφοφορία για το πολυνοµοσχέδιο µε τις εργασιακές αλλαγές και τις περικοπές μισθών στις ∆ΕΚΟ ο κ. Παπαχρήστος θα καταψήφιζε».

Δηλαδή, μπορεί η ελληνική αστυνομία να κοιμάται ήσυχη (ούτως ή άλλως, αυτή κοιμάται). Το επιτελείο της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ παρακολουθεί τους πάντες και γνωρίζει τα πάντα!

Και βέβαια το παραπάνω είναι παρωνυχίδα. Ένα ελάχιστο δείγμα του δημοκρατικού κοινοβουλευτισμού μας! Άλλα πολλά: όσοι από τους βουλευτές δεν είναι προϊόντα νεποτισμού, είναι πρώην αφισοκολλητές και κλακαδόροι. Ένα συνονθύλευμα από απάτριδες, ανεπάγγελτους, αμόρφωτους, τυχοδιώκτες  και κλεφτρόνια.

Και ο εύκολος αντίλογος: μην αγγίζεις τη Βουλή γιατί περιμένουν φαντάσματα του παρελθόντος, χούντες, γλάστρες και βασιλικοί! Θα σταματήσει άραγε κάποτε, αυτό το καλαμπούρι; Δηλαδή δεν μπορεί να μας εκπροσωπήσουν κάποιοι, αφού προηγουμένως επιδείξουν ένα επαγγελματικό έργο; Αφού προηγουμένως μπορέσουν να ζήσουν την οικογένειά τους δουλεύοντας; Μετά απορούμε που όλοι ψηφίζουν τα νομοσχέδια σαν τα πρόβατα.

Φίλος πασόκος αναμένει ότι τώρα με 156 εναπομείναντες, μια ομαδούλα 6 βουλευτών (μέσα και η πάλαι ποτέ Βασούλα) θα σηκώσουν κεφάλι και … «θα προστατέψουν τα λαϊκά συμφέροντα». Ήμαρτον Κύριε!

Υ.Γ.: Στον απέναντι τοίχο από το σπίτι μου, είδα σήμερα το πρωί αφίσες για τους «Αλήτες-Ρουφιάνους-Δημοσιογράφους». Τα αγωνιζόμενα παιδιά των δρόμων είναι η πραγματική δύναμη του ελληνικού λαού. Σε αυτούς μόνο ελπίζω. Και η λαϊκή αντίδραση είναι κοντά. Συν-έλληνες και μέτοικοι συνοδοιπόροι, βοηθήστε όλοι.

Ο Φασισμός του Όχλου

Στο χτεσινό δελτίο του Mega, ο κ Πρετεντέρης καταδίκασε την επίθεση κατά του κ Χατζηδάκη και μίλησε για το «Φασισμό του Όχλου». Συνέχισε ζητώντας, να βρεθούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά, «όσο πιο παραδειγματικά γίνεται», οι δράστες. Αυτό, ώστε «να ξέρει ο κάθε αλήτης που θα δείρει ότι δεν θα γυρίσει ήσυχος σπίτι του».

Ο κ Πρετεντέρης, ασχέτως της στράτευσής του στην υπηρεσία του καπιταλισμού, είναι πιθανόν η μόνη εναπομείνασα χαρισματική πένα της σημερινής ελληνικής δημοσιογραφίας. Γι αυτό και μόνο στέκομαι στα λεγόμενά του.

Θα διατυπώσω το σχόλιό μου στα παραπάνω, με ένα ερώτημα: Πόσο παραδειγματικά κ Πρετεντέρη πρέπει να τιμωρηθούν οι δράστες του σημερινού γρονθοκοπήματος ενός ολόκληρου λαού; Αυτοί οι δράστες πρέπει να βρεθούν; Ο κάθε κομματοτραφείς-κλέφτης, βουλευτής, υπουργός, πρωθυπουργός, πρέπει να ξέρει  «ότι δεν θα γυρίσει ήσυχος σπίτι του»; Ναι ή όχι;

Δι' ημάς: Στη σημερινή Ελλάδα, ο θανατηφόρα-επικίνδυνος φασισμός είναι ο φασισμός των κυβερνώντων και όχι ο φασισμός του όχλου, που σχολίασε ο κ Πρετεντέρης.

Ξυλοδαρμός Χατζηδάκη

Ανακοίνωση Νέας Δημοκρατίας: «Ο προπηλακισμός κάθε προσώπου, οποτεδήποτε και αν γίνει, είναι απαράδεκτος και καταδικαστέος». Συνεχίζει με διάφορα σάλια και σαχλαμάρες περί δήθεν επιθέσεων προς τους νεοδημοκράτες γιατί αυτοί αντιστέκονται στο μνημόνιο. Τα τελευταία τα προσπερνώ, προφανώς είτε απευθύνονται σε λοβοτομημένους είτε οι άνθρωποι κάνουν χιούμορ!

Για το εισαγωγικό τους στέιτμεντ όμως, θα ήθελα να υπενθυμίσω κάτι. Ένας Γέρος Μωραΐτης έλεγε: «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους». Πονάει έ; Αλλά είναι ο δρόμος τον οποίο δείχνει ακόμα ο Γέρος της Σταδίου. Μόνον έτσι «… οι δούλοι γίνονται ελεύθεροι»! Και η ώρα έρχεται κύριοι.

Αποτίω φόρο τιμής στους μαχόμενους κουκουλοφόρους διαδηλωτές. Η καρδιά της Ελλάδος χτυπάει στα στήθια τους.  Αυτά τα παλληκάρια είναι οι προάγγελοι της Επανάστασης. Αλλά έτσι ήταν πάντα!

Θέλει Αρετή και Τόλμη η Ελευθερία!

Γιατί άραγε η Νέα Δημοκρατία υπερψήφισε τα άρθρα 2 (ΔΕΚΟ), 3 (προσλήψεις και εισοδηματική πολιτική), 12 (Αγροτική Τράπεζα) και 15 (Διαιτησία), σήμερα ξημερώματα; Ειδικά για την Αγροτική Τράπεζα, ποιος ο λόγος; Όχι βέβαια γιατί είναι «υπεύθυνο» κόμμα ή γιατί νοιάζεται για την κατάσταση της χώρας. 

Η απάντηση θα γίνει εμφανής προσεχώς. «Διαπραγματεύσεις» για την εξεταστική για την οικονομία. Η Νέα Δημοκρατία φοβάται. Αλλά δυστυχώς μόνο τη φθορά από τους ψιθύρους που θα μπορούσαν να ακουστούν. Το ΠΑΣΟΚ απλώς μπλοφάρει. Και ότι κερδίσει. Ούτως ή άλλως και οι δύο δουλεύουν για το ίδιο αφεντικό. Αλλοίμονο στους Έλληνες!

Αλλά ο προφανής εμπαιγμός και το κουκούλωμα θα μείνουν ατιμώρητα;  Ο λαός θα μείνει και πάλι απλός παρατηρητής; Θα υποκριθεί και πάλι ότι δεν κατάλαβε;

Ναι. Θα υποκριθεί. Δυστυχώς. Μέχρι πότε; Η απάντηση έχει ήδη δοθεί από άλλους. Μέχρι να τα χάσει όλα. Η Επανάσταση θα έρθει μόνον τότε. Μόνο η πλήρης εξαθλίωση μπορεί να ξεσηκώσει τους επί σειρά ετών «βολεμένους» και εκφαυλισμένους. Όχι νωρίτερα. Δυστυχώς: Θέλει Αρετή και Τόλμη η Ελευθερία!

Τι γίνεται;

Η νεώτερη ελληνική ιστορία έχει τεχνικά διαμορφωθεί με τη μέθοδο των εκρήξεων. Πυροδοτείται μια έκρηξη και αν το αποτέλεσμα εκτιμηθεί ως θετικό αφήνεται να επικρατήσει. Αλλιώς, αν το αποτέλεσμα δεν τους συμφέρει, προγραμματίζεται μια επόμενη έκρηξη. Και επανεκτιμούν. Πραξικοπήματα, κυπριακό, πράκτορες πολιτικοί αρχηγοί, τρομοκρατικά κτυπήματα, πυρκαγιές έχουν χρησιμοποιηθεί στην Ελλάδα ως προγραμματισμένες εκρήξεις αυτού του είδους.

Τέτοιες μεθόδοι και παραλλαγές τους, έχουν χρησιμοποιηθεί και χρησιμοποιούνται σε πολλές περιπτώσεις μικρών, δυσκολο-χείριστων αλλά πάντα «υπό επιτήρηση» κρατών. Και δεν εννοώ τη «σημερινή» επιτήρηση της Τρόικας. Αυτά γίνονται μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο σε όλη τη Λατινική Αμερική.

Η υποτιθέμενη σημερινή κρίση είναι μια πράξη στην παραπάνω τακτική. Βέβαια προχωρημένη. Τώρα επίσημα το ελληνικό κράτος έχει παραιτηθεί της εθνικής του κυριαρχίας!

Μήπως ήρθε η ώρα να γίνουν αποκαλύψεις; Αλλά για ποιόν; Υπάρχουν κάτοικοι αυτής της χώρας που το λέει ακόμα η περδικούλα τους; Αν ναι τι κάνουν;

Ο σημερινός πρωθυπουργός μίλησε για περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας πριν ακόμα ακουστεί λέξη για μνημόνιο. Τι ήξερε; Ή τι σχεδίαζε; Προφανώς ό ίδιος τίποτα. Απλώς εκτελούσε. Οπότε εμείς τι κάνουμε;

Η υπεράσπιση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων;