Αρχή σχολικής χρονιάς για εδώ, σήμερα. Οι μαθητές μαζί με τους γονείς τους πλημύρισαν τους δρόμους νωρίς το πρωί. Όνειρα, ελπίδες και αγωνίες. Ξεκινάνε ξανά!
Τα νέα από την Ελλάδα μελαγχολικά. Είδα στις ειδήσεις την ομιλία Παπανδρέου επί της επετείου της ακατονόμαστου ιδρύσεως. Το ακροατήριο χειροκροτούσε τον Φύρερ. Ποιοι είναι άραγε αυτοί οι Νενέκοι; Μα όσοι τα φάγανε φυσικά.
Η ομιλία αυτή καθ’ αυτή δεν έλεγε απολύτως τίποτα. Το ύφος όμως με πάγωσε. Φαίνεται ότι κάποιοι με το μανδύα του κοινοβουλίου τα καταφέρνουν καλύτερα από το Φράνκο και τον Πινοσέτ μαζί. Θλίβομαι και αγωνιώ για το τι μας επιφυλάσσουν.
Η οικονομία; Οι αποπροσανατολισμένοι Τροϊκανοί αγνοούνται επί του παρόντος ενώ οι μάγειροι του Κινήματος ετοιμάζονται να μας σερβίρουν την πτώχευση!
Δεν έχω εικόνα αν ο κοσμάκης ήδη πεινάει αλλά φοβάμαι ότι για κάποιους τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Ελπίζω να αντιδράσουν προτού τους εξουδετερώσουν οριστικά. Για μια ακόμα φορά αναμένω. Θέλω να ελπίζω σε μια Νέα Ελληνική Επανάσταση!
