Επέτειος Ιμίων

31 Ιανουαρίου 1996, ώρα 05:30 τα ξημερώματα. Κατάρριψη ελικοπτέρου του ελληνικού πολεμικού ναυτικού πάνω από τη βραχονησίδα Μικρή Ίμια. Νεκροί, ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός. Αιωνία τους η μνήμη!

Προχτές, το Σαββάτο 29 Ιανουαρίου 2011, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση και πορεία επί της επετείου, στο κέντρο της Αθήνας. Τη διοργάνωσε η Χρυσή Αυγή. Η συγκέντρωση ήταν θεαματικά μαζική, με παλμό και χωρίς έκτροπα. Τη χαιρετίζω.

Δείγμα των καιρών. Οπωσδήποτε τη συγκέντρωση και λίγο πολύ και την επέτειο, «τις θάψανε» τα στρατευμένα ΜΜΕ της χαμερπούς, δωσίλογης κυβέρνησής μας. Ντροπή τους.

Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν, είναι καιρός για ένα πατριωτικό μέτωπο. Μακριά από τους επαγγελματίες της πολιτικής. Μέτωπο λαϊκό και ανοιχτό σε όλους τους ελεύθερους Έλληνες. Με ένα στόχο. Την Ελλάδα! Τη διασφάλιση της ανεξαρτησίας και της εδαφικής της ακεραιότητας.

Θα βρεθούν άραγε οι Έλληνες εκείνοι, οι οποίοι θα βάλουν στην πάντα τα πάθη τους και θα μπορέσουν να το στήσουν;

Εμπρός να τσακίσουμε τυράννους φασίστες

Ο αραβικός κόσμος σε ξεσηκωμό. Τυνησία, Αίγυπτος, Υεμένη, Ιορδανία βράζουν. Ο τύραννος της Αιγύπτου Μουμπάρακ μετράει τις ώρες του. Και όπως πάντα, «λουφάζουν έντρομοι οι ξένοι οι λύκοι». Πριν μια βδομάδα, ο Σαρκοζί αρνήθηκε την είσοδο στο φασίστα της «σοσιαλιστικής διεθνούς» Μπεν Άλι. Τώρα οι ΗΠΑ άρχισαν ήδη να «τα μασάνε» στη στήριξη Μουμπάρακ. Τρέμουν το ποτάμι των εξελίξεων!

Δυστυχώς στα αραβικά κράτη, οι κυβερνήσεις των διαφθαρμένων πολιτικών δεν έχουν αφήσει περιθώριο ύπαρξης οποιουδήποτε λαϊκού ηγέτη, έτοιμου για την κατάλληλη ώρα. Είναι μοιραίο οι χώρες αυτές μετά τη λαϊκή επανάσταση να περάσουν σε «ισλαμικά καθεστώτα». Οι ιμάμηδες είναι οι μόνοι έτοιμοι να ηγηθούν. Δυστυχώς, και πάλι δυστυχώς. Οι αλλαγές από εκεί και πέρα είναι απρόβλεπτες, αλλά σίγουρα θα αφορούν την παγκόσμια σκακιέρα.

Στην Ελλάδα η κατάσταση δεν είναι πολύ διαφορετική. Η διαφθορά των κομμάτων της κοινοβουλευτικής ψευτοδημοκρατίας μας δεν έχει προηγούμενο. Και τώρα όλοι το ξέρουν. Ότι και να λένε τα ψευτογκάλοπ, ο λαός γνωρίζει. Και δεν ελπίζει σε εκλογές. Άλλωστε ποτέ δεν έγιναν ανόθευτες εκλογές στην χώρα μας. Ελπίζει στη λαϊκή επανάσταση.

Και είναι σίγουρο ότι αν ο ελληνικός λαός ξεσηκωθεί θα βρει πόρτες ανοιχτές. Η ελληνική αστυνομία είναι για τα πανηγύρια. Οι μπάτσοι τη μόνη μάχη που θα επιχειρήσουν, είναι για την κάλυψη της φυγής των αφεντάδων τους. Αν οι τελευταίοι προλάβουν!

Το κράτος καρνάβαλος αποδείχτηκε και χτες με τα γεγονότα της κατάληψης της Νομικής, από τους λαθρομετανάστες. Αίσχος. Δε στρέφομαι κατά των φουκαράδων των μεταναστών. Σε καμία περίπτωση. Αλλά ότι έγινε δείχνει ότι στο κράτος μας δεν λειτουργεί τίποτα.

Και στο κράτος μας δεν λειτουργεί τίποτα γιατί η κομματοεξαρτώμενη ψευτοδημοκρατία μας έχει σαπίσει. Αναμένεται μόνο η κατάρρευσή της. Τίποτα άλλο._

Τιμές τροφίμων

Το φάντασμα του κατοχικού πληθωρισμού ξαναπλανάται πάνω από την Ελλάδα. Οι τιμές στα βασικά αγαθά και τα καύσιμα έχουν εκτοξευθεί σε πρωτοφανή επίπεδα, καθιστώντας τη χώρα την ακριβότερη της Ευρώπης.

Ο λαός δυστυχώς δεν αντιδρά. Διάγει αποχαυνωμένος και τρομοκρατημένος από τους επαγγελματίες, προπαγανδιστές της πολιτικής και της δημοσιογραφίας.

Εχτές με περίτεχνα ρεπορτάζ, τα κυβερνητικά δελτία ειδήσεων ανάγγειλαν και πάλι αυξήσεις στα καύσιμα αλλά και στα βασικά είδη διατροφής, ακόμα και στο ψωμί. Για το ψωμί η πρόφαση είναι οι υποτιθέμενες αυξημένες τιμές των σιτηρών, παγκοσμίως.

Δε μένω στο γεγονός ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι αυτάρκης στην παραγωγή σιτηρών, μετά την απελευθέρωση της Μακεδονίας. Εννοώ της σημερινής ελλαδικής Μακεδονίας και τίποτα άλλο. Από το 1821, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης προέτρεπε τους μοραΐτες οπλαρχηγούς να συνεχίσουν τον αγώνα μέχρι να απελευθερωθεί η Μακεδονία, ώστε όλοι οι πολίτες του νέου κράτους να έχουν ψωμί να τρώνε.

Αλλά ας τα ξεπεράσομε αυτά. Αναφορές σε ελληνική επανάσταση διατρέχουν τον κίνδυνο να θεωρηθούν ρατσιστικές και οπισθοδρομικές, από τους διεθνιστές, τρικολόρ κυβερνήτες μας. Μην ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα ο πιο εφαρμοσμένος μύθος του Αισώπου είναι ο μύθος της κολοβής αλεπούς.

Να μείνω για λίγο στο αλεύρι. Σήμερα, τα σούπερ μάρκετ στην Ελλάδα πουλάνε το κιλό το αλεύρι κατά μέσο όρο πάνω από 1 ευρώ. Η τιμή αυτή είναι η ακριβότερη από όλη την ευρωπαϊκή ένωση. Ακριβότερη με διαφορά! Να αναφέρω και το εξής. Εκτός ευρωπαϊκής ένωσης οι ακριβότερες τιμές αλεύρων στην ευρύτερη «περιοχή μας» συναντώνται στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, όπου το αλεύρι εισάγεται 100%. Οι υπάρχουσες εκεί αλυσίδες ευρωπαϊκών σουπερ μάρκετ πουλάνε το αλεύρι κατά μέσο όρο 1,5 dirham το κιλό, ήτοι 30 λεπτά του ευρώ το κιλό!

Και το παραπάνω είναι απλώς ένα παράδειγμα. Όσο προχωράμε σε πιο «μεταποιημένα» τρόφιμα, η ακρίβεια στην ελληνική αγορά είναι περισσότερο θεαματική. Για τα καύσιμα δεν φαντάζομαι να χρειάζεται να πει κανείς ούτε λέξη. Η κατάσταση είναι απελπιστική.

Η ερώτηση λοιπόν είναι γιατί; Γιατί η κυβέρνηση δεν μπορεί να «συγκρατήσει» τις τιμές; Προφανώς και εγώ έχω ακούσει όλο το σχετικό θόρυβο, που δημιουργούν όσοι επιχειρούν βαρύγδουπα να μας «εξηγήσουν» και «να μας δώσουν να καταλάβουμε». Εννοώ όλα αυτά για αναφορές σε χρηματιστηριακά προϊόντα και διαβουλεύσεις με τους «επιχειρηματίες», τον φοβερό και τρομερό αγώνα του τάδε υπουργού κατά των συμφερόντων και τα σχετικά.

Επιτρέψτε μου να διατυπώσω εδώ την άποψή μου επί του θέματος. Η οποία δεν είναι τίποτα περισσότερο από την «παλιακή» διδασκαλία στα εισαγωγικά μαθήματα «εφαρμοσμένης λογιστικής». Αναφέρομαι στη διδασκαλία των διαφόρων ευρωπαίων πανεπιστημιακών διδασκάλων όταν, τω καιρώ εκείνο, σε Γαλλία και Γερμανία συζητιόνταν το θέμα εφαρμογής αυτού που εδώ εμείς πολύ αργότερα ονομάσαμε ΦΠΑ.

Τότε λοιπόν οι διάφοροι, μακαρίτες πλέον, επεσήμαιναν την ανάγκη «ηθικής» από την πλευρά του κράτους, το οποίο εφαρμόζει το σύστημα του ΦΠΑ. Ακούω την αντίδραση του αναγνώστη. Τι σχέση έχει πάλι η ηθική; Εννοούσαν ότι το κράτος πρέπει πρώτα να ενδιαφέρεται για την πάταξη της αισχροκέρδειας ως οφείλει, για να προστατεύσει τον καταναλωτή, και δεύτερον για τις εισπράξεις των φόρων. Γιατί; Διότι αν ενδιαφέρεται πρώτα για το τι θα εισπράξει, τότε κατά βάση επιδιώκει την αύξηση των τιμών, ώστε να αυξηθεί το «μερτικό του». Λάβετε υπόψην, ότι όσο μεγαλύτερη είναι η τιμή τελικής πώλησης, τόσο μεγαλύτερο το εισπραττόμενο ΦΠΑ.

Ηθικόν δίδαγμα και «σώσαμε» και γι' απόψε αγαπητοί μου. Ζούμε σε ένα κράτος απατεώνα! Στα διάφορα υπουργεία όλοι ξέρουν, πως αν ότι αξίζει 1 λεπτό του ευρώ, ο σουπερ-μαρκετατζής τάδε κατορθώσει και το πουλήσει 100 ευρώ, τόσο το καλύτερο. Αρκεί να το χτυπήσει στην ταμειακή. Τα 23 από τα 100 ευρώ είναι δικά τους!

Αστική αντίσταση

Θυμάμαι πάντα την περίοδο στο Παρίσι. Πολλά μικρά και κάποια μεγαλύτερα. Για απόψε φέρνω στη μνήμη μου μια σκηνή. Μια μικρή σκηνή, που όμως φαντάζομαι ότι δε θα ξεχάσω, όσα χρόνια και να περάσουν. Κάποτε παλιά.

Ήμασταν μαζί με τη μετέπειτα σύζυγό μου, σε μια βόλτα στις όχθες του Σηκουάνα. Αρχές άνοιξης. Απομεσήμερο. Εκείνη είχε βγει από το νοσοκομείο μόλις κάποιες μέρες πριν, ύστερα από μια μικρή χειρουργική επέμβαση. Ασήμαντη επέμβαση, αλλά την είχε ταλαιπωρήσει. Καθίσαμε σ’ ένα πεζούλι. Κοιτάγαμε ένα πλοίο με τουρίστες που είχε μόλις δέσει. Ήταν από αυτά που επαναλαμβάνουν συνεχώς μια μικρή κρουαζιέρα πάνω-κάτω στον ποταμό, με διάφορες μικρές στάσεις. «Θέλω να πάρουμε μια φορά το πλοίο για μια βόλτα» μου είπε. «Πάμε τώρα» της πρότεινα. Δίσταζε. «Μάλλον καλύτερα μια άλλη φορά, να ζεστάνει λίγο περισσότερο» είπε. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, και χωρίς να το καταλάβουμε, μας πλησίασε μια κυρία. Κάπου, άνω των 50. Κρατούσε δύο εισιτήρια και μας τα πρότεινε. «Είναι ημερήσια, αλλά εμείς τώρα φεύγουμε, παρακαλώ πάρτε τα» μας είπε. Μετά από λίγα λεπτά μπήκαμε στο πλοίο, στη θέση του μεσόκοπου ζευγαριού. Ήταν η πρώτη μας φορά στο πλοίο, μαζί!

Σήμερα, νωρίς το πρωί, διάβασα μια ανάρτηση στο «ξυπνήστε» (http://ksipnistere.blogspot.com/2011/01/blog-post_7681.html).

Την υπογράφει ο Jim Kym. Αντιγράφω. «Εδώ και αρκετό καιρό έχει παρατηρηθεί ένα άτυπο κίνημα στους σταθμούς του μετρό. Πολλοί επιβάτες πριν βγουν από το σταθμό, αφήνουν τα εισιτήριά τους για να τα βρουν οι επόμενοι επιβάτες και να τα χρησιμοποιήσουν. Το ενιαίο εισιτήριο έχει διάρκεια 1,5 ώρας».    

Καταλαβαίνετε τώρα! Βρίσκω την πράξη πολύ ρομαντική. Και αντιστασιακή. Αλλά η αντίσταση είναι πάντα πράξη ρομαντική.

Και καθόλου δε νοιάζομαι αν η πράξη είναι νόμιμη. Ο αστικός νόμος δεν είναι παρά ένα ακόμα εργαλείο στα χέρια των πλουσίων, για να υποτάξουν τους φτωχούς.

Ευχαριστώ πολύ Jim Kym.

CIA: Ο απόρρητος φάκελος του Ανδρέα

Σήμερα Σάββατο, είδα στα «κυβερνητικά» δελτία ειδήσεων ότι οι συγγραφείς κκ Ευρυβιάδης και Ιγνατίου παρουσίασαν το βιβλίο τους για το μακαρίτη Ανδρέα Παπανδρέου, στη Θεσσαλονίκη. Ήταν η ευκαιρία που το ξαναθυμήθηκα. Το βιβλίο κυκλοφόρησε πρόσφατα, πριν κανά-δυο μήνες νομίζω.

Δε θέλω εδώ να σχολιάσω το βιβλίο και προφανώς ούτε τον Ανδρέα. Θέλω να εκφράσω την αγανάκτηση μου για την προφανή και φτηνή προπαγάνδα που επιχειρείται.

Το βιβλίο επιχειρεί να ρετουσάρει και να ξαναθυμίσει το πάλαι ποτέ αντιαμερικανικό προφίλ του Ανδρέα Παπανδρέου. Προφανώς, για ενδο-ελληνική κατανάλωση. Και πάλι προφανώς, με τελικό στόχο να καλυφθεί η έντονη φημολογία για το ότι ο σημερινός πρωθυπουργός και υιός του Ανδρέα είναι «άνθρωπος των αμερικάνων»!

Να παραπέμψω απλώς στο επίσημο βιογραφικό του Ανδρέα. Υπηρέτησε στον αμερικανικό στρατό. Χωρίς καν βασικό πτυχίο διορίσθηκε βοηθός καθηγητή στο Χάρβαρντ, σε ηλικία 23 χρονών. Ο πρόεδρος Τζόνσον μεσολάβησε για την αποφυλάκισή του από την «αμερικανοκίνητη» απριλιανή χούντα. Και άλλα πολλά, περυσινά ξινά σταφύλια! Τι άλλο να πει κανείς; Ξέρετε πολλές περιπτώσεις αντιαμερικανών που τυγχάνουν ανάλογης αντιμετώπισης από τους αμερικανούς;

Και ακόμα, στο βιβλίο κάθε άλλο παρά κολακεύεται η CIA. Ο κ Ιγνατίου είναι επίσημος ανταποκριτής διαφόρων ΜΜΕ στην Ουάσινγκτον. Ξέρετε πολλούς ξένους ανταποκριτές στην Ουάσινγκτον, οι οποίοι να «αντιμάχονται» τη CIA;

Αλλά πάλι, στους χαλεπούς καιρούς μας, πού να βρεθεί αυτός ο νοών, να νοήσει;

Τα μωρά της τρομοκρατίας

Οι χτεσινές συλλήψεις της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας αφορούν παλαιόθεν φακελωμένη «μαριδούλα» της περιφερειακής τρομοκρατίας. Οι ανακοινώσεις της ίδιας της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας το λένε σαφώς. Το γιατί χτες είναι επίσης προφανές. Γιατί την προσεχή Δευτέρα αρχίζει η δίκη των συλληφθέντων για τα «τρομοκρατικά» χτυπήματα έναντι Ανδρουλάκη, Κατσέλη, Χηνοφώτη.

Αλλά οι χτεσινοί συλληφθέντες ανήκουν σε μια λίστα της αντιτρομοκρατικής, με ατελείωτους «υπόπτους». Μιλάνε για πάνω από 150 άτομα. Πάνω από 150 άτομα διασκορπισμένα παντού στην Ελλάδα. Με υποτίθεται κάποια σύνδεση με κάποιον, ο οποίος κάποτε σκέφτηκε πως και ίσως!

Όμως, αυτοί προφανώς δεν αποτελούν τρομοκρατική ομάδα. Υπό τουλάχιστον την έννοια του ότι δεν είναι ομάδα. Ουσιαστικά πρόκειται για εστίες λαϊκής αντίστασης. Και πώς είναι δυνατόν να μην υπάρχουν τέτοιες στον τόπο τούτο; Πώς και σκέφτηκαν οι διάφοροι φυτεμένοι γυμνοσάλιαγκες της σημερινής ελληνικής πολιτείας ότι ο λαός αυτός δεν θα αντιδράσει;

Και για ποια σημερινή ελληνική πολιτεία μιλάμε; Μιλάμε για τους πασόκους, οι οποίοι ναρκοθέτησαν μετά το 1980 τη χώρα και που σήμερα δεν πείθουν, όταν θέλουν να υπερασπίσουν την ορθότητα της πολιτικής των «αντιπάλων» τους. Δεν θα συνεχίσω με αναφορές στο ποιοι είναι σήμερα στην κυβέρνηση. Είναι γνωστό στο πανελλήνιον το πενιχρό και εν πολλοίς άθλιο βιογραφικό, του καθενός τους.

Αλλά το πρόβλημα δε σταματά στην κυβέρνηση. Κομματοτραφείς, κομματοδιαπλεκόμενες και κομματοεξαρτώμενες σπείρες έχουν καπελώσει όλο το φάσμα της σημερινής ελληνικής πολιτείας. Από τις επιστημονικές ομοσπονδίες, τα εργατικά συνδικάτα και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έως τα πανεπιστήμια.

Θα μείνω λίγο στα πανεπιστήμια στα οποία πιστεύω ότι εκεί η φαυλότητα εκτίθεται σε θεατές, οι οποίοι βρίσκονται στην πιο κρίσιμη αλλά και πιο δυναμική φάση της ζωής τους. Μην ξεχνάμε ότι παλαιότερα τα πανεπιστήμια συνδέθηκαν στη συνείδηση του μέσου έλληνα με τη βελτίωση της ζωής των παιδιών του, η οποία βελτίωση θεωρήθηκε ότι περνάει μέσα από το δρόμο της μόρφωσης.

Αλλά για απόψε μόνο ένα σύντομο προοίμιον περί της πανεπιστημιάδας μας. Σήμερα στα διάφορα ανά τη χώρα πανεπιστημιακά τμήματα, περίεργοι, επιστημονικά ανεπαρκείς κύριοι έχουν αναδειχθεί καθηγητές, πρόεδροι και ηγεμόνες. Έχουν αναδειχθεί μέσω της κομματοκρατίας, της οικογενειοκρατίας, του ρουσφετιού και της διαπλοκής για την κλοπή των ερευνητικών κονδυλίων. Κουνάνε πρόθυμα την ουρά τους σε καθέναν, ο οποίος έχει το χέρι του επί της στρόφιγγας του «κρατικού» χρήματος για την υποτιθέμενη «έρευνα»! Και την ίδια στιγμή αποκαλύπτουν το φασισμό τους σε κάθε νέο επιστήμονα με περγαμηνές μεν, εκτός κυκλώματος δε.

Να επανέλθω στο «αυγό του φιδιού», κατά τους κρατούντες και τους βολεμένους. Μόνο για μια εν κατακλείδι υπόμνηση. Όσο δεν καθαρίζει η μπόχα της διαφθοράς, ο λαός θα είναι με οποιονδήποτε τον αφήνει να ελπίζει στην πιθανότητα επανάστασης.

Κοινή Οικονομική Πολιτική

Επανέρχομαι στη θεματική της ανάρτησης για το βρωμοομόλογο (3 Ιανουαρίου). Αφορμή ένα απ’ έδρας «statement» του δημοσιογράφου κ Παύλου Τσίμα, στο κεντρικό δελτίο του Mega, χτες 11 Ιανουαρίου. Ο κ Τσίμας περίπου είπε ότι «σε περίπτωση όπου η ευρωπαϊκή ένωση εφαρμόσει κοινή οικονομική πολιτική, η Ελλάδα υπογράφει σύμβαση αορίστου χρόνου με την επιτήρηση».

Νομίζω ότι το παραπάνω είναι αρκετά εύγλωττο. Σε περίπτωση «κοινής ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής», την Ελλάδα-κράτος ξεχάστε την. Και δεν εννοώ ξεχάστε το κράτος που ξέρατε, εννοώ ξεχάστε το κράτος.

Να αναφέρω δύο παραδείγματα. Για ποια Εθνική Άμυνα θα μιλάμε αν την κρίνουν «αντιπαραγωγική» αυτοί που θα αποφασίζουν τη χρηματοδότησή της; Θα συνεχίσει η ελληνική γλώσσα να είναι επίσημη γλώσσα του κράτους; Είναι κατανοητό π.χ. ότι η αντικατάστασή της με την αγγλική, διευκολύνει σαφώς τον ανταγωνισμό για καλύτερο και φθηνότερο στελεχιακό δυναμικό, αφού οι εργοδότες θα έχουν να επιλέξουν και από μη ελληνόφωνους υποψηφίους.

Θεωρείτε τα παραπάνω υπερβολές; Σας βεβαιώνω πως είναι «κοινό μυστικό» ότι θέματα σαν αυτά θα τεθούν εντός της τρέχουσας δεκαετίας.

Θα περίμενε λοιπόν κανείς, η κυβέρνησή μας να αρνείται σθεναρά την κοινή οικονομική πολιτική, ακόμα και αν οι ισχυροί της ευρωπαϊκής ένωσης την απαιτούσαν. Απεναντίας! Η κυβέρνησή μας τη ζητάει η ίδια μεθ’ ικεσιών! Γιατί;

Και η ερώτησή μου. Ο ελληνικός λαός θα ερωτηθεί αν θέλει την «κοινή ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική»; Στην Πορτογαλία, η αξιωματική αντιπολίτευση δήλωσε ότι αν ο Πρωθυπουργός καταφύγει στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης πρέπει να ξεχάσει τη «λαϊκή εντολή», να διαλύσει αμέσως τη βουλή και να πάει σε εκλογές. Εμείς-εδώ, τι κάνουμε;

Απόστολος Γκλέτσος

Χαιρετίζω το νεοεκλεγέντα Δήμαρχο Στυλίδας, κ Απόστολο Γκλέτσο. Ο κ Γκλέτσος δείχνει ότι δεν ξέρει μόνο να παίζει το παλικάρι ως ηθοποιός, αλλά πράγματι είναι παλικάρι και το λέει η περδικούλα του. Μπράβο. Όπως θα είδατε από χτες, Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου, ο κ Γκλέτσος διώκεται γιατί άνοιξε παράδρομους στην εθνική οδό κοντά στα διόδια της Πελασγίας, ώστε οι ντόπιοι αυτοκινητιστές να μην πληρώνουν διόδια.

Εννοείται η «ανεξάρτητη» και «ελληνική» δικαιοσύνη και προφανώς η «ελληνική» χωροφυλακή είναι με το μέρος της κατασκευάστριας εταιρείας που θέλει να εισπράττει τον κεφαλικό φόρο. Και εννοείται διώκουν το Γκλέτσο!

Τι να πει κανείς; Η μοίρα της ελληνικής λεβεντιάς το θέλει το αρματολίκι! Γεια σου ρε λεβέντη Γκλέτσο, μας κάνεις υπερήφανους. Άσε τους λιμοκοντόρους να εκτελούν τη διατεταγμένην υπηρεσία τους. Αυτή τους αξίζει.

Μάλλον θα έπρεπε να σταματήσω εδώ για να μείνουμε με την αισιοδοξία και το όνειρο μιας ελληνικής λεβεντιάς «από τα παλιά», αλλά επιτρέψτε μου να συνεχίσω με άλλες δυο μικρές αναφορές.

Διαβάζω ότι ενώ συνεχίζονται οι ταραχές των πεινασμένων της Αλγερίας, έχουν ήδη αρχίσει ανάλογα επεισόδια και στην Τυνησία. Εύχομαι πάντα ο Θεός να βοηθάει καθέναν που ξεσηκώνεται για την ελευθερία του, το δίκιο του και μια θέση στον ήλιο. Είμαι εις αεί με τους ξεσηκωμένους. Δυστυχώς το υπάρχον πολιτικό σύστημα της Αλγερίας και της Τυνησίας είναι εξ ολοκλήρου διεφθαρμένο και ουδείς βρίσκεται να ηγηθεί αυτών των πεινασμένων διαδηλωτών. Θέλω να δω τους «δικούς μας» τι θα κάνουν, όταν θα έρθει η ώρα.

 
Κλείνω με σχόλιον επί τη αναγγελία «σκιώδους». Εχτές βράδυ, σε στέκι-ουζερί έκανα πλάκα σε διάφορα φιλαράκια καλαματιανούς. Οπωσδήποτε δεξιούς. Τους εξηγώ ότι ο «Αντώνης τους» ως οικονομολόγος και πρώην Υπουργός Οικονομικών θεωρεί καθήκον του να «βάλει πλάτη» τη στιγμή αυτή, για την ελληνική οικονομία! Θυμίζω, χτες τα spread ξεπέρασαν τις χίλιες μονάδες βάσης. Και παρόλα αυτά, σήμερα Τρίτη, οι νταβατζήδες βγάζουν τη χώρα στη γύρα για τη μηνιαία ζητιανιά. Όπως παραπλανητικά το λένε οι τηλεοπτικοί αλήτες-ρουφιάνοι, «τεστάρουν τις αγορές» (τρομάρα τους!). Οπότε αναμένεται πανωλεθρία. Το σκέφτηκε λοιπόν ο «Αντώνης τους» από δω, το σκέφτηκε από κει και τσουπ ανακοίνωσε χτες τη «σκιώδη κυβέρνηση». Μέχρι να συνέλθουν από το σοκ οι δεξιοί, μέχρι να σταματήσουν τα γέλια οι αριστεροί, θα έχει προλάβει να ξεχαστεί ότι πατατράκ και να γίνει με το «δανεισμό»!

Άπνοια

Περιμένω εξελίξεις. Μέχρι την Άνοιξη. Όσο και να εκτιμούν οι επαγγελματίες διαμορφωτές της κοινής γνώμης ότι δεν θα υπάρξει ξεσηκωμός, εγώ θέλω να ελπίζω.

Παρακολουθώ τη λαϊκή επανάσταση που εξελίσσεται αυτές τις ημέρες στην Αλγερία. Αιτία η αύξηση των τιμών των τροφίμων, λόγω φόρων. Η Αλγερία είναι και αυτή γνωστή για τους διεφθαρμένους πολιτικούς της. Φοβάμαι ότι πρόκειται για σκηνές από το σύντομο ελληνικό μέλλον. Δεν είναι αυτή η εξέλιξη που αναμένω. Ελπίζω εδώ να βρεθούν οι ηγέτες, οι οποίοι θα δώσουν μια μορφή στην οργή του λαού και θα δείξουν έναν άλλο δρόμο. Ηγέτες λαϊκοί και έξω από το υπάρχον διαφθαρμένο πολιτικό σύστημα.

Βρίσκω θλιβερές τις εικόνες σύλληψης ανήλικων μικροπωλητών στον Πειραιά. Οι αστυφυλάκοι να τους περνούν χειροπέδες. Συνοδεία με τις φωνές του παχύσαρκου νεοεκλεγμένου δήμαρχου «συλλάβετέ τους αμέσως»! Αυτές οι εικόνες σύλληψης, είναι προσβολή και ντροπή για κάθε έλληνα. Θυμάμαι τους ξυπόλητους μικροπωλητές της κατοχής. Με τα μπαλωμένα παντελόνια. Με την τάβλα τους δεμένη με σχοινί που βαστιόταν από το σβέρκο. Θυμάμαι, τη δεκαετία του εξήντα, τους έλληνες καστανάδες στους δρόμους του Παρισιού. Τόσο εύκολα ξεχάσαμε λοιπόν; Επιπλέον σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι οι πλανόδιοι ή υπαίθριοι μικροπωλητές είναι η αιτία της «αναδουλειάς» των καταστημάτων. Έχετε δει τις τιμές; Ο κόσμος που ψωνίζει στα γιουσουρούμ ψωνίζει εκεί γιατί δε μπορεί να ψωνίσει πουθενά αλλού.  

Ήμουν σύντομος απόψε, επιτρέψτε μου να καταλήξω με μια διόρθωση. Στην ανάρτηση της 6ης Ιανουαρίου, αναρωτιόμουν αν το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας είναι υπεύθυνο για τη φύλαξη των συνόρων μας. Φυσικά αναρωτιόμουν ρητορικά, καθώς θεωρούσα δεδομένο ότι η υπευθυνότητα της φύλαξης των συνόρων μας ανήκει στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Φευ! Όπως διαβάζω στο άρθρο του έγκριτου δημοσιογράφου κ Παπαχελά «ο ελληνικός στρατός, επικαλούμενος τη σχετική νομοθεσία που έχει αναθέσει αυτό τον ρόλο στην αστυνομία, απλώς δεν ασχολείται με τη φύλαξη των συνόρων» (Καθημερινή, 9 Ιανουαρίου 2011). Μάλιστα! Πού να το φανταστώ; Οι απάτριδες κυβερνήτες του έρημου τούτου τόπου έκαναν και αυτό. Στην Ελλάδα την αποκομμένη από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με τα τουρκικά και τα σκοπιανά σύνορα. Δεν έχω λέξεις να περιγράψω το θυμό μου. Ή μήπως το πένθος μου;

Το Νέο Αιγαίο

Και ἐγένετο η αναμενόμενη συνάντηση Ερντογάν - Παπανδρέου. Ο κ Παπανδρέου «αφέθηκε» να πει ότι είπε για υπερπτύσεις στο Αιγαίο, Κύπρο, “casus belli”. Καμία εκδήλωση ενόχλησης από πλευράς Ερντογάν. Απεναντίας ο κ Ερντογάν περίπου δήλωσε ότι μας «καταλαβαίνει» και στην περίπτωση της περίφραξης-«τείχους» του Έβρου.

Δεν ομιλώ την τουρκικήν αλλά φαίνεται ότι ο κ Ερντογάν πανευτυχής εξέπεμπε ένα «pas de probleme» σε όλα! Τουτέστιν μεθερμηνευόμενων ότι είδαμε και ακούσαμε δεν ήταν πάρα ένα θέατρο-οριεντάλ ή μάλλον ένας καραγκιόζ μπερντέ. Ο μπερντές ήταν στημένος στο Ερζερούμ της Τουρκίας, αλλά το κοινό που στόχευε ήταν στην Ελλάδα. Και φυσικά ας είναι καλά τα στρατευμένα, «ελληνικά» μέσα μαζικής ενημέρωσης!

Εκτός των προβολέων της δημοσιότητας οι κκ Ερντογάν - Παπανδρέου είχαν απόρρητη συνάντηση περίπου δύο ωρών. Ακολούθησε κοινή συνέντευξη τύπου των δύο πρωθυπουργών. Μια φράση του κ Ερντογάν εκεί, νομίζω ότι προϊδεάζει για το ζουμί της υπόθεσης: «Θα βρούμε λύσεις για να δημιουργήσουμε το Νέο Αιγαίο» είπε!

Ο Συνασπισμός και το ΚΚΕ, είχαν μιλήσει πριν τη συνάντηση και ξαναμίλησαν μετά, για μυστική διπλωματία του κ Παπανδρέου. Νομίζω τώρα, κανείς δεν έχει αμφιβολία ότι είχαν δίκιο.

Ο κ Παπανδρέου δεν είχε ενημερώσει κανέναν για το τι πήγαινε να κάνει στο Ερζερούμ. Πηγαίνοντας εκεί, συζήτησε μόνος του από πλευράς ελληνικού κράτους και χωρίς πρακτικά. Οι μόνοι ηγέτες οι οποίοι εξακολουθούν να εφαρμόζουν τέτοιες πρακτικές είναι οι ισόβιοι μονάρχες των αραβικών κρατών. Ποιος έδωσε στον κ Παπανδρέου το δικαίωμα να πιστεύει ότι μπορεί να πολιτεύεται τοιουτοτρόπως;

Θυμάμαι την επερώτηση του βουλευτή κ Πάνου Καμένου πέρυσι, σχετικά με το ποιος ήταν ο θεσμικός ρόλος, του αδελφού του πρωθυπουργού κ Νίκου Παπανδρέου, κατά το ταξίδι του τελευταίου στο Κατάρ και τις "διαπραγματεύσεις" που υποτίθεται έκανε εκεί. Η κυβέρνηση περίπου απάντησε ότι οι άραβες εκτιμούν να μιλούν με συγγενικά μέλη της κυβερνούσας/βασιλεύουσας οικογένειας. Μάλιστα!

Ο κ Παπανδρέου εμφανώς πολιτεύεται και πρωθυπουργεύει ως ο εστεμμένος απόγονος «βασιλικής» οικογένειας. Ο ίδιος και οι πάτρωνές του βέβαια, γνωρίζουν ότι έχει ημερομηνία λήξης. Και όλοι μιλάνε για διαφθαρμένους έλληνες πολιτικούς. Τα τρία αυτά μαζί αποτελούν επικίνδυνα εκρηκτικό μίγμα, για το Αιγαίο.

Το τείχος του Έβρου

Παρακολουθώ όλο αυτόν τον τηλεοπτικό θόρυβο για το περιβόητο «τείχος», το οποίο υποτίθεται ότι θέλει να φτιάξει στον Έβρο το «Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη» (πρόκειται για τη  νέο-πασοκική ονομασία του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης).

Καταρχήν και όπως οι ίδιοι οι κυβερνώντες διευκρινίζουν: Μιλάνε για μελλοντική κατασκευή μιας περίφραξης, όχι τείχους, και μόνο σε μια περιοχή όπου η Ελλάδα έχει χερσαία σύνορα με την Τουρκία. Η περιοχή αυτή είναι 12,5 χιλιόμετρα και εκτείνεται μεταξύ των χωριών Καστανιές και Νέα Βύσσα. Τα υπόλοιπα ηπειρωτικά σύνορά μας με την Τουρκία, μήκους περίπου 145 χιλιόμετρα, καθορίζονται από τον ποταμό Έβρο.

Εν αρχή, μου δημιουργήθηκε μια βασική απορία. Τι δουλειά έχει το «Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη»; Η φύλαξη των συνόρων δεν είναι θέμα του «Υπουργείου Εθνικής Άμυνας»; Γιατί δεν βάζουν δέκα λόχους του Μηχανικού να φτιάξουν την περίφραξη, σε δύο βδομάδες το πολύ, χωρίς να πούνε λέξη; Τι είναι κατασκευαστικά μια περίφραξη 12,5 χιλιομέτρων; Απολύτως τίποτα. Λένε για κάμερες παρακολούθησης και σχετικά. Ε και; Σήμερα και τα περίπτερα έχουν κάμερες. Σιγά τη διαστημική τεχνολογία.

Και μετά τι είναι όλη αυτή η τηλεοπτική φασαρία;  Με δηλώσεις Πάγκαλου και παράθυρα Παυλόπουλου, Παπουτσή και διαφόρων άλλων. Ο κ Παπουτσής, ο οποίος υποτίθεται είχε την ιδέα της περίφραξης, θεώρησε υποχρέωσή του να δηλώσει ότι κατά βάθος δεν τη θέλει. Οπότε, έριξε ένα τηλεοπτικό κλάμα για τους μετανάστες που «πουλάνε τα νεφρά τους» για να πληρώσουν τους πάσης φύσεως λαθρέμπορους, διακινητές λαθρομεταναστών!

Και καπάκι δηλώσεις των διαφόρων ανθυπο-εκπροσώπων της ευρωπαϊκής ένωσης. Οι τελευταίοι περίπου μας μαλώνουν ως ανθρωπιστικά ανάλγητους, λέγοντας ότι δεν είναι «ευρωπαϊκό» να φτιάχνεις τείχη στα σύνορά σου. Εδώ, η ερώτησή μου είναι γιατί οι κυβερνήτες μας δε διαμαρτύρονται επισήμως στην ευρωπαϊκή ένωση για τις δηλώσεις αυτές; Υποτίθεται ότι είμαστε ανεξάρτητο κράτος.

Για άλλη μια φορά δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω και γιατί συντηρείται αυτή η φασαρία. Διαβάζω όμως σε «περιφερειακό» γαλλικό τύπο διάφορες μπηχτές!

Κατά τους γάλλους, η ιστορία σκόπιμα ανακινείται από την ελληνική κυβέρνηση. Ο σκοπός είναι να διεγερθούν τα αντανακλαστικά «κατά των τειχών» των διαφόρων «ευρωπαίων προοδευτικών». Έτσι η ελληνική κυβέρνηση επιχειρεί να «εκβιάσει» για έκτατη χρηματοδότηση ώστε «να δεχτεί» να μην φτιάξει τελικά την περίφραξη.

Οι γάλλοι με την ευκαιρία αναφέρουν ένα περιστατικό, κατά τη διάρκεια ελέγχου αντιπροσωπείας της ευρωπαϊκής ένωσης  στην Ελλάδα. Ο έλεγχος ήταν για το τι έχει κάνει η ελληνική κυβέρνηση με τα χρήματα, τα οποία έχει πάρει για την αποτροπή της λαθρομετανάστευσης. Αναφέρουν ότι ζήτησαν να τους δείξουν τα καταδιωχτικά του λιμενικού τα οποία υποτίθεται αγοράστηκαν για το σκοπό αυτό. Τους έδειξαν κάποια σε ένα νησί. Στο επόμενο νησί τους έδειξαν τα ίδια. Δηλαδή οι έλληνες μετέφεραν τα καταδιωχτικά από το ένα νησί στο άλλο, πιστεύοντας ότι με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουν να εξαπατήσουν τους ελεγκτές πως είχαν αγοράσει έναν συγκεκριμένο αριθμό σκαφών, για κάθε νησί.

Και πάλι οι γάλλοι. Λένε ότι οι έλληνες αστυνομικοί στα σύνορα «διπλασιάζουν» το μισθό τους κάνοντας τα στραβά μάτια στους λαθρομετανάστες.

Μπάχαλο! Τι από τα παραπάνω είναι αλήθεια, τι ψέματα, ένας Θεός ξέρει. Σίγουρα, οι κατά καιρούς κυβερνήτες μας «τα τσεπώνουν», εκμεταλλευόμενοι ακόμα και τους λαθρομετανάστες. Και απολύτως σίγουρα, με όλα αυτά έχουν καταντήσει τη χώρα ρεζίλι των σκυλιών, διεθνώς._

Γυναίκες

Πάντα μου άρεσαν οι πολύ απελευθερωμένες γυναίκες. Και οπωσδήποτε οι όμορφες. Προπαντός!

Η προτίμησή μου για τις απελευθερωμένες οφείλεται σε έξεις ανείπωτες για το βήμα τούτο! Οπότε απλώς παρακάμπτω το θέμα. Je n'en dirai pas plus, merci.

Για το κόλλημά μου με την ομορφιά ενοχοποιώ τη μάνα μου. Όχι ότι ήταν ιδιαίτερα όμορφη, αν και η ίδια έχω μείνει με την εντύπωση ότι το πίστευε αυτό για τον εαυτό της. Αλλά τη θυμάμαι να σιγοτραγουδάει επανειλημμένως το «το όμορφο είναι όμορφο – πέντε φορές και δέκα – και απ’ όλα ομορφότερο – η όμορφη γυναίκα!». Δια αυτής της οδού θεωρώ ότι επετεύχθη εντός μου η απαραίτητη πλύση εγκεφάλου και εν συνεχεία «το κόλλημά μου» με τις όμορφες. Φευ!

Παρατηρώ λοιπόν τα νέα κορίτσια. Καταπληκτική μεταλλαγή της φυλής. Πρόσωπο, σώμα, ντύσιμο, τρόποι! Επιτέλους ξεπέρασαν αυτό το πρώην δήθεν και προσποιητό και ότι και καλά «δεν θέλουν τέτοια». Δηλώνω απολύτως ικανοποιημένος!

Ιδιαίτερα οι Αθηναίες. Συναγωνίζονται επαξίως τις βόρειο-ιταλίδες (το πρότυπό μου).  Μπράβο. Εύγε!

Με το φίλο μου Θοδωράκη κάθε φορά που ρεμβάζομε καφενειακώς, σε νταουνταουνιάρικα αθηναϊκά στέκια, συνηθίζουμε να βαθμολογούμε. Δίκην παλαιόθεν πανεπιστημιακών, πτυχιακών εξετάσεων. Τα δεκάρια τελευταίως πέφτουν σύννεφο. Είπαμε μετάλλαξη. Θεαματική. Αναρωτιόμαστε, μήπως κρυβόντανε τόσες δεκαετίες αυτά τα γονίδια; Πώς είναι δυνατόν; Εδώ μιλάμε για διαφορετικό είδος. Αυτοπροτεινόμεθα για νέοι Δαρβίνοι, με ειδική αποστολή και ειδίκευση επί της μελέτης του νεοφανούς τούτου είδους!

Ακούω ότι λόγω της παρούσας οικονομικής κατάστασης, πολλοί νέοι σκέφτονται τη μετανάστευση εις την αλλοδαπή. Κορίτσια μου, όχι εσείς. Όχι εσείς, παρακαλώ πολύ!

Βρωμοομόλογο

Σήμερα, 3 Ιανουαρίου 2011, ο πρωθυπουργός κ Παπανδρέου συγκάλεσε το πρώτο υπουργικό συμβούλιο της χρονιάς. Κύριο θέμα συζήτησης, η πρωτοβουλία του πρωθυπουργού να απαιτήσει την έκδοση ευρωομολόγου, μέσω συγκέντρωσης υπογραφών.

Τι ζητά δηλαδή ο κ Παπανδρέου; Ζητάει να δανείζεται από τις "αγορές" η Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε τα επιτόκια δανεισμού να είναι χαμηλά και, στη συνέχεια, να δίνει τα δανεικά στην Ελλάδα, για τις ανάγκες της (διάβαζε για να συνεχίζουν να τα κλέβουν οι έλληνες πολιτικοί!).

Δε σχολιάζω κατά πόσο αποτελεσματική είναι η κίνηση «συγκέντρωσης υπογραφών». Προφανώς είναι για τα νερο-σοσιαλιστικά πανηγύρια. Αλλά παρακαλώ, ας το ξεπεράσομε αυτό.

Με δεδομένο ότι το ελληνικό κράτος το οποίο ζητάει το ευρωομόλογο είναι χρεοκοπημένο, τι επίπεδο σοβαρότητας έχει η πρωτοβουλία Παπανδρέου; Πόσο gentleman είναι κάποιος ο οποίος εκβιάζει για «περαιτέρω» βοήθεια; Θυμίζω ότι το μακαρίτη Ανδρέα Παπανδρέου, οι βρετανοί τον είχαν κάποτε αποκαλέσει «ζητιάνο με περίστροφο». Προφανώς ο κ Παπανδρέου έχει βαλθεί να φανεί αντάξιος του πατρός του, και σ’ αυτό!

Αλλά ποιος θέλει το ευρωομόλογο, πέραν των πολιτικών μας; Αυτοί καταλαβαίνω ότι έχουν συμφέρον. Αφού δεν μπορούν να δανείζονται εν ονόματι της Ελλάδος, σκέφτηκαν να δανείζονται εν ονόματι της Ευρώπης. Σημασία έχει, να υπάρχει χρήμα να κλέβουν!

Οι έλληνες πολίτες ρωτήθηκαν αν το θέλουν; Τους εξήγησε κανείς τι δεσμεύσεις συνεπάγεται το εγχείρημα; Αν παραχωρήσαμε την εθνική μας κυριαρχία για να μας δανείσει η Τρόικα, τι θα απαιτηθεί για το ευρωομόλογο; Καλύτερα να μην το σκέφτομαι. Βάστα Μέρκελ!

Δυστυχώς δεν υπάρχει λόγος ή πράξη του πρωθυπουργού, που να μην αποδεικνύουν το χαρακτηρισμό τον οποίο του έχει κολλήσει ο κ Γιανναράς: Ολίγιστος! Αλλά το ολίγιστος είναι μάλλον τα προεόρτια για χαρακτηρισμός του κ Παπανδρέου. Φοβάμαι ότι ο πρωθυπουργός είναι εθνικά επικίνδυνος.

Επιλέγω να καταλήξω ευθυμώντας! Χαιρετίζω το νέο λεξιλόγιο το οποίο εισήγαγε προσφάτως ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Ο λόγος περί τον «πολύ» κ Πάγκαλο. Απόψε, στο κεντρικό δελτίο του Mega, μέτρησα έξι (6) απανωτές επαναλήψεις της εύηχους λέξεως «κοπρίτης». Και εις ανώτερα!

Πρωτοχρονιάτικη εκδρομή

«…για πολλούς οικονομολόγους

η παρούσα κρίση είναι κατασκευασμένη,

είναι μια κρίση-εργαλείο που αποβλέπει

στον παγκόσμιο έλεγχο

από δυνάμεις που δεν είναι φιλάνθρωπες»

Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος:

Η Εκκλησία απέναντι στη σύγχρονη κρίση.

Προς το Λαό, 19 Δεκεμβρίου 2010

Κατέβηκα στο χωριό μου για την Πρωτοχρονιά. Άλλες χρονιές έμενα τουλάχιστον μια βδομάδα. Φέτος δεν μπόρεσα γιατί φιλοξενούσα ένα γάλλο - πρώην συνάδελφο και έπρεπε να γυρίσουμε Αθήνα, για να πάρει το αεροπλάνο επιστροφής. Στη Γαλλία οι Χριστουγεννιάτικες διακοπές, για τους περισσότερους, τελειώνουν στις 3 Ιανουαρίου.

Είμαι από εκεί που κάποτε λέγαμε πεδινή Πελοπόννησος. Την πλευρά του Ιονίου. Χαμηλά. Ηπιότατος χειμώνας. Ποτέ χιόνια. Λιακάδες. Καιρός δροσερός. Εύφορα μέρη και παντού ελιές. Μαγευτικές ακρογιαλιές. Και κοντά, η «αμμουδάτη» Πύλος.

Η διαδρομή από Αθήνα έχει γίνει αγνώριστη. Άλλοτε με ένα τούνελ έπαιρναν εκλογές. Σήμερα κανείς δε δίνει σημασία. Το μάτι έχει μπουχτίσει. Καταναλωτισμός.

Στα καφενεία παλιοί γνωστοί με πλησίαζαν με ευχές και ερωτήσεις. «Εσύ ξέρεις». Τι θα γίνει; Οι καταθέσεις; «Το ευρώ μας χανταβούλιασε». Οι συντάξεις; Θα κόψουν κι άλλο; Μας συμμαζεύει ή μας ξεπουλάει; Το λάδι; «Φέτος, μας το πήραν τσάμπα». Κι’ επιφωνήματα. Κι’ αναθέματα.

Αυτό που θέλω να γράψω εδώ, είναι η αισιοδοξία μου για την ιδιαιτέρα πατρίδα μου. Αυτοί θα αντέξουν. Με τις ελιές, τη γη, τις γιδούλες και τις κοτούλες, «δεν τους σκιάζει φοβέρα καμιά». Αν ήταν λίγο πιο σοβαρό το κράτος, και κυρίως αν υπήρχε αστυνομία, οι «εναπομείναντες» και εν καιρώ κρίσης, θα ήταν μακάριοι. Αλλοίμονο στους Αθηναίους.

Αλλά πάντα η αγωνία και κυρίως για «τα εθνικά». Και η διαπίστωση ότι «πότισαν τον κόσμο απατρία και τώρα είμαστε ξεβράκωτοι»! Και «θα χαθούν τα παιδάκια μας». «Κρίμα και πάλι κρίμα»!

Το «Προς το Λαό» της Εκκλησίας έκανε αίσθηση. «Καλά τους τα λένε οι παπάδες». «Η εκκλησούλα, το τελευταίο αποκούμπι για τον πάντα αγράμματο λαουτζίκο». «Έτσι τον θέλουν τον λαουτζίκο πάντοτε οι κρατούντες». «Στο σκοτάδι». «Για την ψήφο και μετά έξω από την πόρτα».

Και οι μετανάστες. «Πολλοί». «Μας κλέβουν». Αλλά και χωρίς αυτούς; «Χαθήκαμε». «Οι αλβανοί ξελόγκωσαν ούλες τις περιουσίες». «Ποιος έλληνας δουλεύει σήμερα αξίνα;»

Ανήμερα πρωτοχρονιά, μεσημέρι. Έφαγα κόκορα-καπαμά, μακαρονάδα, με γιδίσια μυτζήθρα. Μεγαλείο. Καλή χρονιά, αδέλφια!