Άπνοια

Περιμένω εξελίξεις. Μέχρι την Άνοιξη. Όσο και να εκτιμούν οι επαγγελματίες διαμορφωτές της κοινής γνώμης ότι δεν θα υπάρξει ξεσηκωμός, εγώ θέλω να ελπίζω.

Παρακολουθώ τη λαϊκή επανάσταση που εξελίσσεται αυτές τις ημέρες στην Αλγερία. Αιτία η αύξηση των τιμών των τροφίμων, λόγω φόρων. Η Αλγερία είναι και αυτή γνωστή για τους διεφθαρμένους πολιτικούς της. Φοβάμαι ότι πρόκειται για σκηνές από το σύντομο ελληνικό μέλλον. Δεν είναι αυτή η εξέλιξη που αναμένω. Ελπίζω εδώ να βρεθούν οι ηγέτες, οι οποίοι θα δώσουν μια μορφή στην οργή του λαού και θα δείξουν έναν άλλο δρόμο. Ηγέτες λαϊκοί και έξω από το υπάρχον διαφθαρμένο πολιτικό σύστημα.

Βρίσκω θλιβερές τις εικόνες σύλληψης ανήλικων μικροπωλητών στον Πειραιά. Οι αστυφυλάκοι να τους περνούν χειροπέδες. Συνοδεία με τις φωνές του παχύσαρκου νεοεκλεγμένου δήμαρχου «συλλάβετέ τους αμέσως»! Αυτές οι εικόνες σύλληψης, είναι προσβολή και ντροπή για κάθε έλληνα. Θυμάμαι τους ξυπόλητους μικροπωλητές της κατοχής. Με τα μπαλωμένα παντελόνια. Με την τάβλα τους δεμένη με σχοινί που βαστιόταν από το σβέρκο. Θυμάμαι, τη δεκαετία του εξήντα, τους έλληνες καστανάδες στους δρόμους του Παρισιού. Τόσο εύκολα ξεχάσαμε λοιπόν; Επιπλέον σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι οι πλανόδιοι ή υπαίθριοι μικροπωλητές είναι η αιτία της «αναδουλειάς» των καταστημάτων. Έχετε δει τις τιμές; Ο κόσμος που ψωνίζει στα γιουσουρούμ ψωνίζει εκεί γιατί δε μπορεί να ψωνίσει πουθενά αλλού.  

Ήμουν σύντομος απόψε, επιτρέψτε μου να καταλήξω με μια διόρθωση. Στην ανάρτηση της 6ης Ιανουαρίου, αναρωτιόμουν αν το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας είναι υπεύθυνο για τη φύλαξη των συνόρων μας. Φυσικά αναρωτιόμουν ρητορικά, καθώς θεωρούσα δεδομένο ότι η υπευθυνότητα της φύλαξης των συνόρων μας ανήκει στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Φευ! Όπως διαβάζω στο άρθρο του έγκριτου δημοσιογράφου κ Παπαχελά «ο ελληνικός στρατός, επικαλούμενος τη σχετική νομοθεσία που έχει αναθέσει αυτό τον ρόλο στην αστυνομία, απλώς δεν ασχολείται με τη φύλαξη των συνόρων» (Καθημερινή, 9 Ιανουαρίου 2011). Μάλιστα! Πού να το φανταστώ; Οι απάτριδες κυβερνήτες του έρημου τούτου τόπου έκαναν και αυτό. Στην Ελλάδα την αποκομμένη από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με τα τουρκικά και τα σκοπιανά σύνορα. Δεν έχω λέξεις να περιγράψω το θυμό μου. Ή μήπως το πένθος μου;