Καλοκαιρινές διακοπές

Είμαι Ελλάδα για «καλοκαιρινές διακοπές». Πληροφορούμαι τα νέα για την οικονομία και τις αλλαγές στα πανεπιστήμια. Βιώνω την καθημερινότητα των συνελλήνων. Και διαλογίζομαι επικινδύνως!

Είμαι ευχαριστημένος μόνο για την παρουσία μου στη γεννέτηρα γη. Για τίποτα άλλο. Η πλειοψηφία των συνελλήνων εν τω κοιμητηρίω. Και για μένα αυτό είναι η μεγαλύτερη απώλεια. Και η ζωή εδώ; Απελπιστικά επώδυνη, για να παραπέμψω στο μεγάλο μας Σεφέρη. Μην προτρέξετε να με κατατάξετε στους αγανακτισμένους. Το έχω ξεπεράσει. Δηλώνω απλά απογοητευμένος.

Τι είναι αυτό που από πρώτης όψης με θλίβει; Η ανοχή των συμπολιτών στην πέραν του ενοχλητικού ηχορύπανση. Σκυλιά αδέσποτα και δεσποζόμενα, μηχανάκια, αυτοκίνητα, οικοδομές. Στη Δυτική Πελοπόννησο και οι πτήσεις των εκπαιδευτικών αεροπλάνων από τη στρατιωτική βάση της Μεσσήνης. Δράμα! Αλλά και ντροπή για όσους συνέβαλλαν στο να καταντήσει έτσι ένας εξαιρετικά όμορφος τόπος.

Για τα νέα από την οικονομία. Αν δεν το καταλάβατε ήδη εξαγγέλθει η χρεοκοπία. Όχι ότι δεν την περιμέναμε. Τι θα επακολουθήσει; Δεν το γνωρίζω. Το σημερινό άρθρο του κ Σταύρου Ψυχάρη στα Νέα, ουσιαστικά αναγγέλλει την εφ’ εξής κυβερνητική απόκρυψη σχετικής ενημέρωσης. Δηλαδή ότι θα μας λένε δε θα είναι παρά η «ελληνική» προπαγάνδα. Να δώσω ένα παράδειγμα ύφους. Τα γαλλικά δελτία ειδήσεων το λένε «La crise grecque», εμείς εδώ το μεταφράζουμε «Η κρίση του Ευρώ» ή κάτι παρόμοιο. Αυτά φαντάζομαι είναι τερτίπια εκπορευόμενα από τους γνωστούς ελληνικούς-οικονομικούς-εγκεφάλους! Το θαυμαστικό εδώ προφανώς αδυνατεί να εκφράσει τον ευφημισμό των τελευταίων τριών λέξεων. Αλλά επί της ουσίας το γεγονός είναι ένα. Δυστυχώς επτωχεύσαμε!

Πανεπιστήμια. Επιτρέψτε μου να δηλώσω καλός γνώστης της σημερινής κατάστασής τους. Και του παρελθόντος τους. Διαφθορά, κομματοκρατία, ευνοιοκρατία, αναξιοκρατία, νεποτισμός. Αλλά πέρα αυτών και για μένα το σημαντικότερο, η έλλειψη γνώσης. Διαβάζω όμως τι σχεδιάζει το Υπουργείο Παιδείας και φρίττω. Θέλουν μόνο να γκρεμίσουν και να ιδιωτικοποιήσουν το οικόπεδο. Και εδώ το προσωπικό μου συμπέρασμα είναι και πάλι η απογοήτευση. Βέβαια τα πάντα κρύβονται επιτηδευμένα πίσω από αντιγραφές καταστατικών των αμερικάνικων και ευρωπαϊκών πανεπιστημίων. Και οι αφελείς επικροτούν. Ή μήπως δεν είναι αφελείς; Αλλά ας μείνω εδώ για σήμερα. Κάποιες περαιτέρω σκέψεις για τα ελληνικά πανεπιστήμια θα γράψω προσεχώς.

Επικοινώνησα τηλεφωνικώς με τον παιδικό μου φίλο Θοδωράκη. Μου είπε πως μάλλον δεν θα μπορέσει να κατέβει φέτος. Πάει, γέρασε και αυτός!